Zolang moeders het toelaten, blijft meisjesbesnijdenis doorgaan  

De Keniaanse Pilanoi (45) zal het nooit vergeten. Haar besnijdenis was een vreselijke ervaring waar ze veel complicaties aan overhield. Daarom zet ze zich, met steun van de trainingen van de Yes I Do Alliantie, in tegen meisjesbesnijdenis in de Masai-gemeenschap.

Hoewel de vreselijke gebeurtenis al meer dan dertig jaar geleden is, herinnert Pilanoi het zich nog als de dag van gisteren. “Toen mijn moeder op mijn vijfde overleed en mijn vader op mijn zevende, moest ik bij mijn oom en tante gaan wonen. Die besloten mij op achtjarige leeftijd te laten besnijden”, vertelt Pilanoi. De besnijdenis was een verschrikkelijke ervaring. “Ik wilde niet, probeerde te ontsnappen maar drie vrouwen hielden mij stevig vast. Ik huilde en schreeuwde van de pijn”, herinnert de moeder van zes kinderen zich.

Besneden en direct uitgehuwelijkt

“Ik had enorm veel bloed verloren en was erg zwak na de besnijdenis. Ik kon amper nog lopen, viel telkens flauw en lag dagenlang op bed”, vertelt Pilanoi. Voordat de wond enigszins de tijd had gehad om te helen, besloten haar oom en tante haar uit te huwelijken aan een oudere man. Maar door haar slechte lichamelijke gesteldheid lukte het haar niet om de huishoudelijke taken naar behoren te verrichten en het vee van haar man te hoeden, waarop hij van haar scheidde.

Omdat de bruidsschat moest worden terugbetaald, huwelijkten haar oom en tante haar direct weer uit, dit keer aan een jongen van haar eigen leeftijd met wie ze nog steeds getrouwd is. Ook tijdens haar bevallingen had ze veel last van complicaties als gevolg van de besnijdenis. “Mijn bevallingen waren erg pijnlijk en bij alle bevallingen moest ik eerst worden geopereerd om ervoor te zorgen dat de baby er daadwerkelijk uit kon”, beschrijft Pilanoi. Door haar verschrikkelijke ervaring was ze persoonlijk al nooit een voorstander van besnijdenis, maar ze wist dat maar weinig mensen haar hierin zouden steunen.

Toen ze over de trainingen van de Yes I Do Alliantie hoorde, meldde ze zich hier direct voor aan. In de Yes I Do Alliantie werken Rutgers, Plan, Amref Flying Doctors, CHOICE for Youth and Sexuality en KIT Royal Tropical Institute samen om meisjesbesnijdenis, kindhuwelijken en tienerzwangerschappen aan te pakken.

“Mijn dorpsgenoten waren woedend”

“Dolgraag wilde ik me inzetten om meisjesbesnijdenis te laten stoppen.” Haar dorpsgenoten namen haar dit echter niet in dank af. “Ze reageerden woedend en vonden het schandalig dat ik de Masai-cultuur afviel en zo drastisch wilde veranderen”, vertelt Pilanoi. Hoewel haar man haar gelukkig wel steunde, voelde ze zich steeds meer geïsoleerd.

“Ik mocht niet meer op dorpsbijeenkomsten komen en mensen keken me met de nek aan. En toen twee meisjes werden besneden en ik dit aan het dorpshoofd rapporteerde, hoorde ik via via dat er zelfs mensen waren die mij wilden slaan. Ik was doodsbang en durfde nauwelijks nog alleen naar buiten. Als ik naar een ander dorp ging nam ik andere kleding mee zodat ik me kon omkleden en mensen me niet zouden herkennen als ik terug naar huis ging.”

Moeders beslissen over meisjesbesnijdenis

Haar man vond het te gevaarlijk worden en smeekte Pilanoi om haar strijd te staken, maar ze bleef vastberaden. Ze voelde zich gesterkt door het dorpshoofd dat haar steunde en die zei dat hij mensen zou laten arresteren die haar probeerden iets aan te doen. Ook regelde hij mannen die haar beveiligden als ze ergens naartoe ging.

Dankzij het werk van de Yes I Do Alliantie begonnen langzamerhand ook andere leden uit het dorp van Pilanoi in te zien dat het goed zou zijn om te stoppen met meisjesbesnijdenis en het te vroeg uithuwelijken van hun meisjes. Hierdoor namen de bedreigingen aan haar adres gelukkig na een aantal maanden af.

“Het is zo goed dat de hele gemeenschap, inclusief stamoudsten maar vooral ook moeders, bij de dialogen worden betrokken. Het zijn de moeders die de leiding hebben over meisjesbesnijdenis, dus zolang zij er niet mee akkoord gingen om te stoppen, bleef het doorgaan”, stelt Pilanoi. “Er zijn meisjes van de leeftijd van mijn dochter die haar pesten omdat ze niet is besneden, maar dan vertel ik aan mijn dochter over mijn eigen ervaringen. Hierdoor voelt ze zich gesterkt en wil ze absoluut niet worden besneden”, vertelt de moeder van vijf jongens en één meisje.

Steeds meer jongens willen trouwen met een onbesneden meisje

“Ik hoop dat mijn dochter haar school kan afmaken zodat ze een invloedrijk persoon kan worden en mee kan helpen om onze gemeenschap te veranderen, net zoals ik eerder heb gedaan”, voegt Pilanoi eraan toe. Ze maakt zich er geen zorgen over dat haar dochter aan een man zal komen. “Steeds meer jongens in ons dorp willen gelukkig trouwen met een onbesneden meisje.”

“Ik ben de Yes I Do Alliantie erg dankbaar en hoop dat alle betrokken organisaties hun werk hier zullen voortzetten”, zegt Pilanoi. “Hiermee hoop ik dat iedereen in de Masai-gemeenschap zal stoppen met meisjesbesnijdenis en dat onze meisjes hun school kunnen afmaken, zodat ze invloedrijke personen in de samenleving kunnen worden.”