“Volgens mijn oma schreeuwde ik te hard”

Oumou* (14) werd besneden toen ze vijf jaar oud was. Nog steeds grapt haar oma soms dat ze zo hard schreeuwde. “Ze noemt me dan een verwend meisje. Dat doet ze om me te plagen.”

Oumou’s besnijdenis heeft veel indruk gemaakt. “Ik herinner het me nog goed. Het gebeurde op de wc in ons huis. Er waren ook vriendinnetjes van mij bij. We droegen allemaal een pagne (een traditionele Afrikaanse doek met een gekleurde print). Mijn oma was bij mijn besnijdenis, net als de grootmoeders van de andere meisjes. Mijn vader en moeder heb ik die dag niet gezien. Onze grootmoeders zongen en dansten traditionele dansen. Maar het was geen feest en er waren geen cadeaus.”

Lees ook: Kamissa werd besneden bij de mangoboom

Een slechte herinnering

“Ik werd besneden met een scheermesje. Nog steeds herinner ik die vreselijke pijn. Na de besnijdenis ging elk meisje met haar oma mee naar huis. Ik bleef ook bij mijn oma tot mijn wond genezen was. Tijdens deze week kreeg ik rijst met vis of vlees te eten. Ik kreeg beter te eten dan normaal, maar toch blijft het een slechte herinnering. Mijn oma praat er nog wel eens over. Ze maakt dan grapjes over dat ik te hard schreeuwde toen ze me meenam naar de besnijdster. Mijn oma heeft er geen spijt van.”

Voorlichting en praten

“Met mijn moeder praat ik nooit over mijn besnijdenis. Met mijn vriendinnen wel. Ze zeggen allemaal dat ze later hun dochter niet gaan besnijden. We hebben op school voorlichting gehad. Eerst wist ik niet precies wat er beneden allemaal zit en wat er precies gebeurt tijdens een besnijdenis. Maar door de voorlichting weet ik dat wel. De jongens uit mijn klas hebben ook meegedaan aan de voorlichting, maar naderhand heb ik ze er niet meer over horen praten. Ik weet in elk geval zeker dat ik het later nooit wil voor mijn dochter. Wat ik wel wil is dokter worden, zodat ik mensen kan helpen die pijn hebben.”

Dit doet Plan tegen meisjesbesnijdenis

Met projecten in onder andere Mali, Egypte, Ethiopië, Sudan en Kenia strijdt Plan al jaren tegen meisjesbesnijdenis. Plan geeft voorlichting over de gezondheidsrisico’s en de rechten van meisjes op het gebied van seksuele gezondheid en zelfbeschikking. Ook worden fabels en taboes de wereld uit geholpen tijdens voorlichtingsbijeenkomsten. Er wordt speciale aandacht gegeven aan grootmoeders, omdat zij vaak degenen zijn die besluiten om hun kleindochters te laten besnijden. Plan werkt samen met besnijdsters, lokale chiefs, dorpsoudsten, religieuze leiders en andere rolmodellen om blijvende gedragsverandering te stimuleren. Ten slotte lobbyt Plan bij nationale en regionale overheden en bij parlementariërs om meisjesbesnijdenis strafbaar te stellen.

*De naam is vanwege de privacy veranderd