Val ontsnapte aan de armoede in Brazilië

Val (19) groeide op in een kleine gemeenschap in Pará, in het noorden van Brazilië. Door de extreme armoede in deze regio kon Val niet naar school. Maar op een dag kreeg ze de kans om aan de armoede te ontsnappen en die greep ze met beide handen aan. “Ik was acht toen ik mijn naam leerde schrijven. Dat voelde als een enorme overwinning.”

In de community waar Val opgroeide ontbraken vrijwel alle basisvoorzieningen. Er was geen school, geen straatverlichting en ze had zelfs geen handdoek om zichzelf af te drogen na het wassen. Omdat Val niet naar school kon, had ze geen idee wat het alfabet was en wist ze niet hoe ze haar eigen naam moest schrijven.

Grote dromen

Vals moeder overleed toen Val pas twee jaar oud was. Overdag zwierf ze met haar broers over straat, wachtend op hun vader die pas ’s avonds laat na het werken thuiskwam. Maar Val had grote dromen. Zo wilde ze niets liever dan aan de armoede ontsnappen en ooit een vliegtuig zien. Ze had niet gedacht dat haar tante uit São Luis, een stad met meer dan een miljoen inwoners, er snel voor zou zorgen dat die dromen uitkwamen.

Een nieuw leven

Vals tante wilde graag dat ze bij haar kwam wonen, zodat ze een betere toekomst zou krijgen. Ze wilde niet dat haar nichtje terecht zou komen in een kindhuwelijk, zoals veel meisjes uit Vals dorp. In São Luis ging er een wereld open voor de kleine Val. “Een van mijn dromen was om een vliegtuig te zien, maar toen ik aankwam in São Luis zag ik nog veel meer dan dat. Zo zag ik ’s avonds bijvoorbeeld allemaal lichtjes, iets wat ik nog niet eerder had gezien. En bij mijn tante thuis hebben ze elektriciteit en een televisie. Toen ik dat merkte, werd ik heel blij”, herinnert Val zich.

Voor het eerst naar school

“Mijn tante bracht me de dag erna meteen naar school. Daar ontdekte ik nog veel meer mooie dingen”, vertelt Val. “Er waren heel veel boeken, een bibliotheek en mensen die me wilden helpen. Mijn leraar leerde me al snel hoe ik moest lezen en schrijven. Ik was acht en kon nu eindelijk mijn eigen naam schrijven. Dat voelde als een enorme overwinning. Ik wilde ieder papiertje en ieder straatbord lezen. Ik kwam erachter dat ik gek ben op lezen en schrijven.”

Op de barricaden

Recentelijk kwam een projectmedewerker van Plan International langs op Vals school om te vertellen over het Leadership School for Girls-project, dat op dat moment in São Luis werd opgezet. Val was meteen enthousiast over het project, dat focust op gelijke kansen en rechten voor meisjes, en ze besloot zich aan te melden. “Ik vind het heel oneerlijk dat meisjes bepaalde kansen niet krijgen, alleen maar omdat we dat in onze maatschappij zo gewend zijn. Neem bijvoorbeeld voetbal. Als een meisje het leuk vindt om te voetballen, wat is dan het probleem? We moeten ophouden met denken dat het een jongenssport is. Door onderdeel te zijn van Plan International en mensen te leren kennen die ook zo denken, durf ik nu de barricaden op te gaan.”

Niet alleen

Via het Leadership for Girls-project heeft Val verschillende trainingen en workshops gevolgd, waardoor ze nu zelf voor groepen durft te staan om te vertellen over de rechten en kansen van meisjes. Het presenteren voor andere studenten heeft haar tot een echte inspiratiebron gemaakt.

Val wil haar school afmaken en daarna gaan studeren. Ze hoopt sociaal werker te worden, zodat ze anderen kan helpen en iets kan bijdragen aan hun leven. Aan het einde van dit jaar zal Val toelatingsexamen doen voor het hoger onderwijs. “Door mensen te ontmoeten met een soortgelijk verhaal als dat van mij, weet ik dat ik niet alleen ben. Ik geloof nu in mezelf. Ik ben een sterke vrouw geworden die haar eigen pad volgt.

Leadership School for Girls

In de meest kwetsbare community’s in Brazilië kunnen kinderen geen kind zijn. Door extreme armoede is er niet genoeg eten en zijn er geen sanitaire voorzieningen, scholen of mogelijkheden om te spelen. Met name meisjes krijgen hierdoor niet de kansen die ze verdienen. Via het Leadership School for Girls-project van Plan International kunnen meisjes hun dromen najagen. Ze krijgen trainingen over hun rechten, hun kracht als (jonge) vrouw en gelijke kansen voor jongens en meisjes. Samen zetten zij zich in om een einde te maken aan ongelijkheid.