Twee jaar conflict in Sudan: “Mijn kinderen en ik stonden er alleen voor”

Trigger warning: seksueel geweld

Twee jaar na de start van het conflict kampt Sudan nog altijd met een grote humanitaire en vluchtelingencrisis. 12,6 miljoen mensen moesten alles achterlaten op zoek naar veiligheid. Het land gaat gebukt onder extreme voedselonzekerheid en in de twee jaar sinds de start van het conflict is het risico op gendergerelateerd geweld verdrievoudigd. Met name de 5,8 miljoen ontheemde vrouwen zijn kwetsbaar voor seksueel geweld, seksuele uitbuiting en misbruik. Meer dan 30 miljoen mensen, waarvan meer dan de helft kinderen, hebben dringend noodhulp nodig. En hoe langer het conflict voortduurt, hoe groter die noden zullen worden.

De fysieke en mentale gevolgen voor de Sudanese bevolking zijn groot. Naast doden en gewonden als gevolg van de gevechten kampen mensen met grote gezondheidsproblemen als gevolg van ondervoeding en de uitbraak van ziekten als cholera en malaria. Ook kampen veel vrouwen met gezondheidsproblemen als gevolg van seksueel misbruik en geweld.

Op zoek naar eten

Een van hen is de 39-jarige Asma* uit Khartoem. Toen de gevechten in de hoofdstad begonnen, moesten zij en haar kinderen vluchten. Ze namen hun intrek in een oude school in Sennar die nu dienstdoet als opvang voor vluchtelingen. “Er was daar niemand die voor ons zorgde, mijn kinderen en ik stonden er alleen voor.” Eten en drinken was er niet. En dus trok Asma soms met andere vrouwen uit de opvang naar een veld in de buurt om groene bananen te plukken om mee te koken.
Op een dag stond er een groepje jongens bij het veld te wachten. Ze waren ongeveer net zo oud als haar zoons. “We groetten ze en ze zeiden dat zij ons wel wilden helpen bij het verzamelen van de bananen. Ik liep met ze mee.”

Seksueel geweld

Omdat ze nog zo jong waren, dacht Asma dat ze de jongens kon vertrouwen. Maar ze begonnen haar lastig te vallen. “Ik zei dat ze moesten stoppen, maar toen greep één van de twee me van achteren vast. Ik riep nog dat ik net zo oud was als hun moeders, maar het hield ze niet tegen. Ik probeerde weg te rennen, maar de man greep me bij mijn been en gooide me op de grond. De andere man hield mijn handen vast. En toen verkrachtten ze me.”

Gezondheidsproblemen

Asma wist terug naar het kamp te komen, maar was in grote shock. Ze durfde niemand te vertellen wat er gebeurd was. “Maar toen gebeurde het. Ik kon mijn ontlasting niet meer ophouden. Ik wist niet zeker of het te maken had met wat er gebeurd was. Er was geen dokter in de opvang en ik had ook geen geld om hulp te betalen.”

Toen er ook in Sennar gevechten uitbraken, moesten Asma en haar kinderen opnieuw vluchten. Ze voegde zich bij haar zussen die in een kamp voor ontheemden leefden. Zij zagen dat het niet goed ging met Asma en probeerden met haar te praten over wat er was gebeurd. “Ik sloot mezelf op in mijn tent”, vertelt Asma.

Maar ze realiseerde zich ook dat ze er wel met iemand over moest praten als ze een behandeling voor haar klachten wilde. Uiteindelijk ging ze met een medewerker van Plan International in gesprek. “Ik vroeg hen naar de incontinentie en zij steunden me. Ze deden alle nodige tests en ik werd onderzocht door een dokter.”

Fistel

Asma bleek een fistel te hebben, een verwonding in het genitale of anale gebied die kan leiden tot incontinentie en het gevolg was van het seksuele misbruik dat Asma meemaakte. Het is een van de vele verschrikkelijke gevolgen waar overlevenden van seksueel geweld mee te maken kunnen krijgen. Daarnaast hebben veel vrouwen last van mentale problemen als gevolg van misbruik.
Inmiddels krijgt Asma een behandeling en herstelt ze goed. “Ik voel me nu stukken beter en kan mijn leven weer oppakken.”

Alles op alles

Het leveren van noodhulp in Sudan blijft een grote uitdaging. De situatie is zeer onveilig en sommige gemeenschappen zijn zeer lastig te bereiken. Toch blijft Plan International alles op alles zetten om de bevolking in Sudan te ondersteunen. Onze focus ligt daarbij op kinderen, meisjes en jonge vrouwen. We werken onder andere aan de bescherming van kinderen, voeding en gezondheid, opvang, onderwijs en bieden psychosociale steun aan slachtoffers van het conflict en van seksueel geweld.

*Om de veiligheid en privacy van deze vrouw te beschermen is haar naam gewijzigd