In delen van Malawi ondergaan tienermeisjes vlak na hun eerste menstruatie een inwijdingsritueel. Ze leren een goede echtgenote te zijn en alles te doen om hun toekomstige man tevreden te houden op het gebied van koken, huishouden en zelfs seks. Ook de nu 16-jarige Hilda werd slachtoffer van deze gruwelijke traditie.

Van kleins af aan groeide Hilda op bij haar oma. Haar ouders woonden niet ver daar vandaan met vier jongere broertjes en zusjes. Ze hebben nooit genoeg geld gehad om voor al hun kinderen te zorgen, daarom vertrok Hilda naar oma. “Mijn oma en ik hadden bijna niks. Soms hadden we niet eens geld voor eten”, vertelt Hilda. “Ik ging een paar jaar naar school, maar we konden het schooluniform en de boeken niet meer betalen. Ik moest stoppen.”

Een goede echtgenote

In plaats van naar school werd Hilda naar de zogenaamde inwijdingsweek gestuurd. Een zeer schadelijk onderdeel van dit ritueel is de ‘seksuele reiniging’. Bij deze traditie dwingen ouders hun dochters om seks te hebben met een man genaamd de ‘hyena’. Dit gruwelijke ritueel wordt vlak na de eerste menstruatie uitgevoerd. Meisjes leren dat zij een oudere man niet mogen afwijzen als hij haar wil.

Verschrikkelijke ervaring

Niet lang na Hilda’s inwijdingsritueel kwam er een 19-jarige man naar het dorp. “Hij was op zoek naar een vrouw”, vertelt Hilda. “Onze buren verwezen hem naar mij en mijn oma stemde in. Ze hoopte dat hij financieel een steentje bij kon dragen aan het gezin. Ik heb de voor mij onbekende man misschien vier keer gezien. Daarna trouwden we.” Hilda had geen idee wat ze van het huwelijk kon verwachten, maar het werd een verschrikkelijke ervaring. “Mijn man sloeg me en soms gaf hij me zelfs geen eten. Ik dacht dat een huwelijk zo hoorde te zijn en wist niet beter. Ik was veertien jaar oud en naïef. En wat kon ik doen?”

Doodsbang en zwanger

De ‘huwelijksverplichtingen’ waren een schok voor het meisje. Vooral alles wat met seks te maken had. Niet lang na de bruiloft raakte Hilda zwanger. De zwangerschap was zwaar en haar man hielp haar helemaal niet met het huishouden. Hilda was doodsbang, maar leerde dat ze alles wat haar overkwam moest accepteren. “Nu weet ik wel beter.”

Rechten

Na anderhalf jaar lijden in dit afschuwelijke huwelijk, kwam Hilda erachter dat wat haar overkwam verkeerd en oneerlijk was. Ze weet nu wat haar rechten zijn, dankzij een jongerengroep van Plan die zich inzet om kindhuwelijken te stoppen. “Een aantal jongeren van de groep zag mij worstelen in mijn huwelijk. Niet veel later kwam ik in contact met iemand van Plan en de jongerengroep. Ze vertelden me over mijn rechten en zeiden dat ik niet in dit huwelijk hoefde te blijven.”

Meisjes helpen

De jongerengroep hielp Hilda het proces te starten om haar huwelijk te beëindigen. Ze brachten haar in contact me de vrouwelijke leider van het dorp, die haar hielp deze verschrikkelijke situatie te verlaten. Na het ontbinden van het huwelijk is Hilda met haar dochter bij haar oma gaan wonen. Hilda gaat naar school en haar dochter is een sponsorkind. Hilda is een actief lid van de jongerengroep geworden, waardoor zij en haar oma nu goed op de hoogte zijn van de gevaren van kindhuwelijken. En ze helpt andere meisjes. “In de afgelopen twee maanden heb ik bijgedragen aan het voorkomen van drie kindhuwelijken. Dat zijn drie geredde meisjes. Het betekent zo veel voor me dat ik deel uit maak van deze groep en dat ik anderen kan helpen!”

Zo strijdt Plan International tegen kindhuwelijken

Per minuut trouwen 23 minderjarige meisjes. Wereldwijd zijn er al 650 miljoen vrouwen die voor hun achttiende verjaardag moesten trouwen. Onderwijs is belangrijk in de strijd tegen kindhuwelijken. Want een meisje dat naar school gaat trouwt later, krijgt minder kinderen, heeft een hoger inkomen en investeert later meer in haar kinderen. Plan International helpt meisjes op school te blijven en zorgt dat hun families een inkomen hebben. Zo kunnen zij betalen voor de opleiding van hun dochters.
Plan International geeft ook voorlichting over de gevaren van kindhuwelijken. Met ouders, jongeren, dorpshoofden en lokale organisaties wordt gesproken over het belang van onderwijs, de schade van kindhuwelijken en het respecteren van de rechten van meisjes. Ten slotte lobbyen we voor betere wetgeving en de handhaving ervan.