Schoolmeisjes willen besnijdenis stoppen
Mathi* (14), Zahra* (13) en Hawa* (14) uit Mali weten het allemaal zeker: als ze later een dochter krijgen, dan wordt ze niet besneden. Ze vinden het een ouderwetse praktijk en het is nu tijd voor verandering.
Als ik ooit een dochter krijg, wil ik niet dat zij wordt besneden.
Mathi: “Het is een praktijk die moet stoppen. Als ik ooit een dochter krijg, wil ik niet dat zij wordt besneden. Deze beslissing kan ik niet in mijn eentje nemen, dus later zal ik erover moeten praten met mijn man.
Ik denk dat mijn moeder het ook een goed idee vindt, maar dat weet ik niet zeker. Ze kapt me af als ik erover begin, want ze vindt mij nog te jong voor dit gespreksonderwerp. Moeders praten nooit over dit soort dingen waar hun kinderen bij zijn. Ik wacht gewoon tot ik iets ouder ben. Met mijn vriendinnen praat ik er wel over sinds we voorlichting hebben gekregen op school.”
Lees ook: waarom laten moeders hun dochters besnijden?
Zahra: “Als mijn toekomstige man het toch wil, overtuig ik hem met alle argumenten die ik ken.”
“Ik wist vroeger niet waarom meisjes besneden werden en ik heb er ook nooit naar gevraagd. Ik hoorde dat ze een stukje afsnijden daar beneden zodat meisjes minder voelen. Oudere mensen denken dat meisjes dan minder snel achter de jongens aan gaan.”
Er kan van alles gebeuren: bloedverlies, een moeilijke bevalling en je kunt zelfs doodgaan.
“Inmiddels heb ik voorlichting gehad over besnijdenis. Ik weet nu dat er van alles kan gebeuren: bloedverlies, een moeilijke bevalling en je kunt zelfs doodgaan. Ook kan het ziektes overbrengen als de mesjes niet schoon zijn. Als ik achttien ben, wil ik trouwen. Maar eerst maak ik mijn school af. Voor een toekomstige dochter wil ik geen besnijdenis. Ik weet zeker dat ik er met mijn man over durf te praten. Als hij het toch wil, overtuig ik hem met alle argumenten die ik ken. Ik denk dat het belangrijk is dat de jongens ook goed voorgelicht worden. Dan zullen ze het met ons eens zijn. Ik praat er ook over met mijn oma en mijn vader. Zij zijn het met mij eens dat besnijdenis moet stoppen. Sommige van mijn vriendinnen zeggen dat dat moeilijk zal zijn, omdat het niet aan ons is om dat te beslissen. Maar ik geloof dat meisjes dat wel degelijk voor elkaar kunnen krijgen.”
Lees ook: Imam Nega overtuigt mannen en vrouwen te stoppen met besnijdenis
Hawa: “Mijn oma geeft allerlei adviezen over hoe ik mij moet gedragen als meisje.”
“Na school verzamel ik vaak met mijn oma de bladeren van wilde planten en bomen in de natuur rond ons dorp. We maken er medicijnen van tegen malaria, buikpijn en koorts. Als we samen onderweg zijn, praten we over medicijnen en over planten, maar ook over vrouwenzaken. Mijn oma geeft allerlei adviezen over hoe ik mij moet gedragen als meisje. Ze zegt dat ik mijn best moet doen op school en dat ik niet achter de jongens aan moet gaan.”
Ik durf er nu over te praten, omdat er een grote bijeenkomst is geweest op het dorpsplein.
“Ik denk dat besnijdenis langzaam gaat verdwijnen. Ook mijn oma begint er anders over te denken. Ze vertelde dat het vroeger heel gewoon was en dat niemand er vragen over stelde. Dat begint te veranderen, maar veel mensen zeggen het niet hardop als ze hun dochter laten besnijden. Het gebeurt een beetje onzichtbaar of in een ander dorp.”
“Ik durf er nu wel over te praten, omdat er een grote bijeenkomst is geweest op het dorpsplein. Er werd van alles over besnijdenis verteld. Jongens uit mijn klas waren ook bij de bijeenkomst en ik hoorde ze er later over praten. Van hen hoeft meisjesbesnijdenis ook niet meer. Ik wil trouwen met iemand die ook naar school is geweest, of een studie heeft gedaan. Iemand met een open geest. Zo iemand zal mij beter begrijpen.”
Lees ook: “Het is een traditie die pijn doet”
Plan in actie
Met projecten in onder andere Mali, Egypte, Ethiopië, Sudan en Kenia strijdt Plan al jaren tegen meisjesbesnijdenis. Plan geeft voorlichting over de gezondheidsrisico’s en de rechten van meisjes op het gebied van seksuele gezondheid en zelfbeschikking. Ook worden fabels en taboes de wereld uit geholpen tijdens voorlichtingsbijeenkomsten. Er wordt speciale aandacht gegeven aan grootmoeders, omdat zij vaak degenen zijn die besluiten om hun kleindochters te laten besnijden. Plan werkt samen met besnijdsters, lokale chiefs, dorpsoudsten, religieuze leiders en andere rolmodellen om blijvende gedragsverandering te stimuleren. Ten slotte lobbyt Plan bij nationale en regionale overheden en bij parlementariërs om meisjesbesnijdenis strafbaar te stellen.
*Vanwege privacy zijn de namen aangepast
