Sangeetha neemt het heft in eigen handen

Sangeetha* (19), woont samen met haar vader, zus en grootouders in een afgelegen dorp in Telangana, in India. Veel van Sangeetha’s vriendinnen zijn al getrouwd. Zodra dit ook voor Sangeetha leek te gaan gebeuren, heeft ze het heft in eigen handen genomen.

‘‘In mijn community worden meisjes vaak uitgehuwelijkt als ze 16 of 17 jaar zijn. In het dorp zijn veel meisjes van mijn leeftijd al getrouwd, sommige zijn zelfs al moeder’’, vertelt Sangeetha. ‘‘Ze vertellen me allemaal hoe moeilijk het is. Ze zijn gedwongen te stoppen met school, en hebben problemen met hun man en het jonge moederschap. Maar dit was niet hun eigen keuze, de keuze is voor hen gemaakt.’’

Dochters mogen niet naar school

Armoede, beperkte mogelijkheden voor ontwikkeling, bescherming van tradities en de eer van de familie leiden vaak tot kindhuwelijken in de lokale community’s. Een hogere opleiding volgen is geen optie, aangezien de dichtstbijzijnde school te ver weg is om naartoe te lopen en de lokale bus niet altijd rijdt. Ouders willen hun dochters ook niet laten gaan omdat ze bang zijn dat ze misbruikt worden onderweg, in angst dat de eer van de familie daardoor wordt geschaad.

Daarbij komt ook dat de meisjes die niet naar school kunnen, thuis constant in de gaten worden gehouden door hun familie. Daarom lijkt uithuwelijking vaak de beste optie voor de ouders, zodat de familie niet meer voor hun dochter hoeft te zorgen.

‘‘Toen mijn vader voor het eerst begon over een huwelijk was ik 15 jaar oud, ik barstte in tranen uit. Ik heb dagenlang gehuild uit protest en uiteindelijk gaf hij toe. Ik mocht mijn school afmaken, ook al waren mijn grootouders het er niet mee eens.’’

“Ik heb nu meer zelfvertrouwen”

Hierna is Sangeetha betrokken geraakt bij Plan Internationals Girls Advocacy Alliance (GAA), een programma in samenwerking met Terre des Hommes en Defence for Children – ECPAT, waarbij het uitbannen van geweld tegen meisjes en jonge vrouwen, en het versterken van hun economische kansen in de samenleving centraal staat. Het stoppen van kindhuwelijken is een van de prioriteiten.

‘‘Ik wist van andere meisjes al hoe vreselijk een kindhuwelijk kan zijn, maar bij GAA heb ik veel geleerd over de invloed op je gezondheid en kansen om economisch onafhankelijk te worden. Ik heb ook meer zelfvertrouwen in hoe ik mezelf kan beschermen en voor mezelf kan opkomen.’’

Toen haar vader later opnieuw begon over een huwelijk was Sangeetha beter voorbereid. Ze vertelde hem hoe erg zo’n vroeg huwelijk haar leven zou beïnvloeden, dat ze verpleegster wilde worden en onafhankelijk wilde zijn. Haar vader stond erg onder druk van de familie en andere mensen uit het dorp die hem waarschuwden voor de gevolgen van het uitstellen van Sangeetha’s huwelijk. Het zou de familie eer in gevaar brengen en het zou moeilijker zijn om daarna een huwelijk te regelen voor haar jongere zusje.

Sangeetha bleef echter stellig volhouden en vertelde haar vader dat als hij haar dwong te trouwen, ze naar de autoriteiten zou gaan. ‘‘Mijn vader was verrast door mijn doorzettingsvermogen, en uiteindelijk was hij overtuigd dat het het beste voor mij was om mijn school af te kunnen maken en een beroep uit te oefenen’’, zegt Sangeetha.

Deze keer huilde ik niet. In plaats daarvan liet ik mijn stem horen en verdedigde ik mezelf. Ik realiseerde me dat ik het heft in eigen handen moest nemen om het huwelijk te stoppen.

“Ik wil het beste voor mijn dochter”

Anjaiah (52), de vader van Sangeetha, vertelt dat het ook voor hem niet makkelijk was een besluit te nemen. ‘‘Ik voel veel druk van mijn ouders en de mensen uit het dorp. Ze herinneren me er vaak aan dat hoe ouder en meer geschoold Sangeetha is, hoe hoger de bruidsschat is die ik moet betalen. Ik ben een boer en heb maar een klein inkomen’’, vervolgt Anjaiah. ‘‘Maar ik wil ook het beste voor mijn dochter en Sangeetha’s zelfverzekerdheid en vastberadenheid hebben me overtuigd van wat meisjes allemaal kunnen.’’

De andere meisjes in het dorp kijken nu tegen haar op en Sangeetha adviseert meisjes in dezelfde situatie hoe ze dit met hun ouders kunnen bespreken. Ook spreekt ze regelmatig op haar school en op evenementen over kindhuwelijken en de gevolgen daarvan.

‘‘Voordat ik bij GAA kwam was ik erg verlegen. Nu ben ik veranderd in een jonge, zelfverzekerde vrouw. Mijn leven is totaal veranderd het afgelopen jaar. Ik werd verteld dat er niets is wat meisjes niet kunnen bereiken, nu geloof ik het zelf ook.’’

* Naam gewijzigd wegens privacy