“Op mijn twaalfde werd ik besneden en uitgehuwelijkt”

Rebecca* was nog maar twaalf jaar oud toen ze werd besneden en daarna uitgehuwelijkt aan een achtentwintig jaar oudere man met al zeven kinderen. “Ik was doodsbang toen ik mijn echtgenoot voor het eerst zag.”

Rebecca (14) mocht nooit naar school van haar opa. Het meisje groeide op met haar vader, moeder en drie jongere broertjes in een afgelegen Masai-dorpje in het zuiden van Kenia. Maar haar opa had het in de familie voor het zeggen. De man wilde zijn enige kleindochter op zo jong mogelijke leeftijd uithuwelijken zodat hij in ruil hiervoor een bruidsschat bestaande uit koeien zou krijgen. Hij was bang dat ze op school onbedoeld zwanger zou raken en dat dit de waarde voor een toekomstige bruidsschat negatief zou beïnvloeden. Hij had wel enkele koeien maar wilde er graag meer. Omdat Rebecca het enige meisje in het gezin was, was zij zijn enige kans op meer koeien.

Besnijdenis

Op haar twaalfde werd Rebecca besneden. “Ik wilde niet maar als meisje heb je hier geen zeggenschap over”, vertelt de tiener. Ze werd door drie vrouwen vastgehouden en de vierde begon haar te besnijden. “Ik gilde het uit”, herinnert Rebecca zich. “De pijn was ondraaglijk.” Aan haar moeder had ze geen steun; die was bezig met het verzorgen van de gasten die naar de besnijdenisceremonie waren gekomen.

De besnijdster smeerde vervolgens de wond in met geitenvet, stopte Rebecca in bed en zei: “Nu ben je een vrouw.” Rebecca voelde zich verschrikkelijk. “Ik wilde kind zijn, bij mijn moeder blijven en naar school. Maar ik wist dat ik nu ieder moment zou worden uitgehuwelijkt.”

Uithuwelijken

Vier weken later kwam haar toekomstige echtgenoot – een rijke zakenman van rond de veertig – haar inderdaad thuis ophalen. Hij was al getrouwd, had zeven kinderen, waaronder een 15-jarige zoon. De op dat moment 12-jarige Rebecca zou dus zijn tweede vrouw worden. “Toen ik mijn toekomstige echtgenoot voor het eerst zag was ik doodsbang”, vertelt Rebecca. Haar opa had dit huwelijk geregeld, maar haar moeder kon het niet aanzien en ontvluchtte het huis. Ook haar vader barstte in huilen uit. En haar jongste broertje Peter* – voor wie Rebecca een soort moeder was – raakte helemaal van streek en wilde per se met zijn zus mee. Iets wat uiteindelijk ook gebeurde.

De opa was vastbesloten en er volgde een korte ceremonie waarbij Rebecca in een traditionele Masai-jurk met kralen werd gestoken. Direct hierna vertrokken Rebecca, haar nieuwe echtgenoot en het broertje. “In de auto kon ik alleen maar huilen. Voor het eerst van mijn leven verliet ik mijn moeders huis. Ik was doodsbang voor de toekomst.”

De eerste vrouw en haar kinderen bleken gelukkig vriendelijk. Rebecca maakte zich echter zorgen, want de echtgenoot was een nieuw huis aan het bouwen. Daar zou ze samen met de man moeten gaan wonen. Ze wist dat wanneer dit af was, haar man waarschijnlijk ook het bed met haar wilde gaan delen.

Bevrijd

Drie weken later stond echter plots de politie op de stoep. Een huwelijk onder de 18 jaar is in Kenia verboden en blijkbaar had iemand de politie gewaarschuwd. In samenwerking met Plan International werden Rebecca en Peter naar een opvangtehuis gestuurd waar op hetzelfde terrein ook een kleuter- en basisschool zit. Daar gaan de kinderen nu naar school.

Rebecca is zo opgelucht dat ze is gered en nu eindelijk naar school gaat. “Vroeger zag ik altijd vliegtuigen over onze hutten vliegen en daarom wil ik nu graag piloot worden”, vertelt de 14-jarige scholier.

Plan International betaalt het schoolgeld van Rebecca en is daarnaast begonnen met een verzoeningsproces, waarbij wordt geprobeerd om de band tussen Rebecca en haar ouders te herstellen. De eerste keer dat Plan het gezin bezocht, reageerde de opa nog erg vijandig. Maar afgelopen december is Rebecca met haar broertje voor het eerst in de vakantie terug naar huis gegaan. Het was erg gezellig. “Mijn ouders en opa lijken te accepteren dat ik naar school ga en voor het eerst voelde ik van hun kant liefde.” Ook heeft Plan de ouders en opa een document laten ondertekenen waarin ze zweren het meisje niet te zullen uithuwelijken.

Rebecca is positief over de toekomst. Tot voor kort kon ze alleen Maa – de taal van de Masai – maar nu leert ze eindelijk de nationale talen Swahili en Engels. Rebecca zit nu nog in de eerste klas maar ze krijgt bijles waardoor ze hopelijk snel een paar klassen kan overslaan. “Later in mijn leven wil ik alsnog trouwen”, vertelt Rebecca. “Maar dan wel met een man die ik zelf heb gekozen en pas nadat ik mijn school heb afgemaakt.”

^{*Rebecca en Peter zijn niet hun echte namen. Vanwege privacy-redenen zijn hun namen veranderd en is het meisje onherkenbaar in beeld gebracht.}