Ontvoerd naar een Indiaas bordeel

Laxmi (20) uit Nepal dacht dat ze naar India ging met haar nieuwe ‘vrienden’. In werkelijkheid werd ze verkocht aan een bordeel.

Op een dag werd Laxmi gebeld door een vreemde man. “Ik zei dat ik hem niet kende, maar hij bleef bellen en we raakten aan de praat.” De man zei dat hij in India woonde en vroeg of ze langs wilde komen. Via de telefoon stelde hij haar voor aan zijn ‘zus’. Ook zij probeerde Laxmi over te halen om naar India te gaan.

Een reis van 5 dagen

Laxmi ontmoette de twee in Kathmandu. Ze spraken af om naar Delhi te gaan. “Het leek me leuk om dat land te zien. Ik was nog maar 17 jaar oud.” De reis duurde vijf dagen en haar gezelschap sprak de hele weg Hindi, vertelt Laxmi. “Ik verstond er niks van.” In India werd ze overgedragen aan een Nepalese vrouw. De man vertrok, de zus bleef achter met Laxmi. “Later kwam ik erachter dat ze zijn zus niet was, ze waren vrienden.”

_{Meisjes die het doelwit van meisjeshandelaren zijn, leven meestal in extreme armoede, met weinig toegang tot informatie, onderwijs of werkgelegenheid. De meeste van hen hebben nog nooit van mensenhandel gehoord. Als gevolg daarvan zijn ze enorm kwetsbaar voor de misleidende verhalen van handelaren. Als iemand hen werk in de stad of in het buitenland belooft, geloven ze dat dat hun kans is op een beter leven voor zichzelf en hun familie.}

‘Nu ga jij ook naar je werk’

Laxmi werd opgesloten in een kamer. “Er waren nog twee Nepalese meisjes in het huis. Zij gingen naar hun werk, ik had geen idee wat dat werk was. Ik bleef achter, opgesloten in dat kamertje.” Op een dag was het haar beurt. “ ‘Nu ga jij ook naar je werk’ zei de vrouw. Ze vertelde me dat ik slechte dingen moest doen met mannen. Ik werd naar een ander huis gebracht. Ik moest make-up op en hele korte jurkjes aan. Ik vond het vreselijk.”

Er waren nog veel meer meisjes uit Nepal in dat huis. “Als ik zou weigeren zou de eigenaresse mij met sigaretten branden of zelfs vermoorden, waarschuwden zij.” Elke uitgang van het huis werd bewaakt en mobiele telefoons waren verboden. “Gelukkig had een meisje toch een telefoon, zo kon ik mijn familie bellen. Mijn zus beloofde dat ze me zou komen zoeken.”

Politie-inval

Elke dag kwamen er mannen, vertelt Laxmi. “De Nepalese meisjes verstopten mij zodat ik niet met die mannen mee hoefde, de eigenaresse werd woedend.” Laxmi’s zus was ondertussen naar de politie gegaan in Nepal. Op een dag viel de politie het huis in Delhi binnen. “We werden snel verstopt in een donkere kelder. Ze vonden ons niet.”

Gered

Ruim een week later kwam de politie weer, dit keer met een afgevaardigde van een opvanghuis in Nepal. “Nu vonden ze me wel. Ze hadden mijn foto bij zich.” Laxmi ging naar een opvanghuis in Delhi, daar bleef ze zeven maanden. “Daarna woonde ik nog twee jaar in een opvanghuis in Kathmandu. Ik maakte kralenkettingen en kleding om te verkopen.” Nu woont ze bij haar zus. “Mijn nichtje noemt me chhema, wat tante betekent, ik noem haar nani, baby.”

Laxmi kan nog steeds niet geloven wat haar is overkomen. “Ik was kapot. Tegen alle meisjes wil ik zeggen: vertrouw niemand die je niet kent.”
Lees ook: Sharmila werd verkocht als huisslaaf in Dubai

Meisjeshandel in Nepal moet stoppen

Laxmi is het slachtoffer geworden van meisjeshandel. En naast haar nog vele anderen, want in Nepal worden elk jaar meer dan 8.000 meisjes met geweld meegenomen of gelokt onder valse voorwendselen. Zij worden verkocht en gedwongen te werken in een bordeel, als huisslaaf of in een kledingfabriek, met levensverwoestende gevolgen.
Lees hier meer over meisjeshandel in Nepal