“Mijn familie dwong me met mijn verkrachter te trouwen”

De 22-jarige Nancy uit Kenia werd mishandeld en verkracht. Toen ze zwanger bleek te zijn, dwong haar familie haar op 17-jarige leeftijd om te trouwen met haar verkrachter.

Nancy’s jeugd bestond uit armoede en geweld. Haar moeder overleed toen ze 9 jaar was. De jaren daarna woonde ze bij haar oma die een kleinschalige, arme boerin was. “Vaak sloegen we maaltijden over en er was dikwijls geen geld om onze schoollunch te betalen. Ook op school kregen we dan niets te eten”, herinnert Nancy zich.

Op haar twaalfde verhuisde Nancy naar de stad om daar naar de middelbare school te gaan. “Ik kon bij mijn tante wonen, maar ze liet me het gehele huishouden doen. Ze sloeg en schopte me als ze vond dat ik het niet goed deed.” Ook moest Nancy regelmatig zonder eten naar bed. “Ze schreeuwde vaak dat ik maar op zoek moest naar iemand anders die voor me kon zorgen, omdat zij er geen zin meer in had”, vertelt Nancy.

Logeeradressen

Nancy deed haar best om een ander onderkomen te vinden in de stad want ze wilde zo graag haar middelbare school afmaken! Ze kon tijdelijk bij een klasgenootje logeren, maar diens vader – die Hiv-positief was – probeerde zich aan Nancy te vergrijpen. Ook een neef bij wie ze tijdelijk mocht logeren, eiste seks toen ze om geld vroeg voor eten, een buskaartje en maandverband. Uit pure wanhoop besloot Nancy op straat te gaan leven, want geld om terug naar haar oma te gaan had ze evenmin. “Ik at uit vuilnisbakken, sliep in portieken en was bang dat iemand me iets zou aandoen.”

Terug naar oma

Uiteindelijk begon Nancy de 45 kilometer lange tocht terug naar haar oma’s dorp te lopen. Ze zag geen andere uitweg. “Ik had haar al twee jaar niet gezien en het was de enige plek waar ik me veilig voelde.” Na een dag lopen werd Nancy aangesproken door een motortaxi-bestuurder. Hij bood aan de 200 Keniaanse Shilling (1,80 euro) voor een buskaartje te betalen. Het geld lag alleen wel bij hem thuis. Nancy was uitgeput, hongerig en dolblij dat iemand haar nu eindelijk leek te willen helpen. Eenmaal bij hem thuis bleek de 25-jarige jongen echter hele andere plannen te hebben. Wekenlang verkrachtte hij haar, waarna hij telkens de volgende dag beloofde met het geld op de proppen te komen.

Pas na twee maanden gaf hij de 200 Keniaanse shilling waarmee Nancy diezelfde dag naar het dorp van haar oma reisde. Ze was zo opgelucht om na twee jaar eindelijk haar grootmoeder weer te zien. Twee maanden later kwam Nancy er echter achter dat ze zwanger was. “Dagenlang kon ik alleen nog maar huilen. Ik wou het verleden achter me laten, maar wist dat de baby mij voor de rest van mijn leven aan die verkrachtingen zou herinneren.”

Geen abortus

Hoewel Nancy een abortus wilde, dwongen haar vader en oma haar om naar de vader van het kind terug te keren. “Ik kon alleen de eer van de familie redden door met mijn verkrachter te trouwen.” De man was niet blij met de zwangerschap maar ging ermee akkoord dat ze bij hem kwam wonen. Ze moest dan wel het huishouden doen en werken om haar eigen inkomen te verdienen. De man bleek echter niet alleen een verkrachter maar ook een alcoholist die haar ook nog eens begon te mishandelen. “Dagelijks sloeg hij me in elkaar, verweet me dat ik uit was op zijn geld. Het kon hem niets schelen dat ik hoogzwanger was.”

Alleen bevallen

Toen Nancy in het ziekenhuis beviel van haar dochter Whitney, was er niemand om haar te steunen. De jonge moeder had gemengde gevoelens toen ze haar dochter voor het eerst in haar armen hield. “Ik wist dat ze voortkwam uit een verkrachting maar realiseerde me dat ik nu toch voor haar moest gaan zorgen.”

Een maand na de bevalling ging Nancy werken in een marktkraam, met baby Whitney op haar rug. Ze moest wel, anders zou ze niets te eten hebben. Omdat haar man iedere dag stomdronken was en haar maar bleef mishandelen, besloot Nancy na anderhalf jaar bij hem weg te gaan. “Ook begon ik te beseffen dat een terugkeer naar school de enige kans was op een beter leven.” Uitgehongerd kwam ze met haar dochter bij haar oma aan. Hoewel haar grootmoeder blij was om haar kleindochter en achterkleinkind te zien, zag de toekomst er weinig rooskleurig uit. “Mijn oma had geen geld waarmee ik terug naar school kon.”

Plan-bijeenkomst

Een paar maanden later ontmoette Nancy een jongerenlobbyist van Plan International die bijeenkomsten voor jonge meiden en tienermoeders organiseerde. De tienermoeder greep deze kans met beide handen aan en werd lid van een groep voor tienermoeders. Voor het eerst durfde ze haar hele verhaal te doen. “Dit was een grote opluchting en zorgde ervoor dat ik me niet langer depressief en eenzaam voelde.” Ook leerde ze beter voor zichzelf op te komen en verstandigere keuzes te maken. Door de bijeenkomsten kreeg Nancy meer zelfvertrouwen en ze keerde met hulp van Plan zelfs terug naar de middelbare school en slaagde in 2018! Haar oma zorgde ondertussen voor haar dochtertje. Inmiddels studeert Nancy Business Management en ze wil later haar eigen zaak starten.

Trots

Nancy voelt zich nu positief over de toekomst. “Ik ben trots dat ik alsnog mijn middelbare school heb afgemaakt en nu studeer”, vertelt de jonge moeder. Ook probeert ze andere meiden te behoeden voor de ellende die zij heeft meegemaakt. “Veel mensen in ons dorp geloven dat meisjes zo snel mogelijk moeten trouwen. Maar een huwelijk lost niets op. Ik leer meiden dat het onverstandig is om afhankelijk te zijn van een man. En dat je beter je school kunt afmaken en een baan kunt vinden zodat je zelfstandig wordt”, vertelt Nancy. “Want kun je voor jezelf zorgen, dan kunnen andere mensen minder snel misbruik van je maken.”