“Ik wilde laten zien dat wat mannen kunnen, vrouwen véél beter kunnen”

Ann, Winnie en Quline uit Kenia zijn drie jonge vrouwen die stereotypen willen doorbreken en een van oudsher door mannen gedomineerde sector veroveren. “Ik wilde een vaardigheid leren die vooral met mannen wordt geassocieerd, om de wereld te laten zien dat ook vrouwen dat kunnen”, legt Ann uit.

De drie vrouwen gaan allemaal naar hetzelfde beroepsopleidingscentrum in Nairobi, de hoofdstad van Kenia. Daar worden veel verschillende cursussen aangeboden, variërend van catering tot kapper en bedrijfsmanagement. Maar Ann, Winnie en Quline besloten cursussen te volgen die niet als typische carrièremogelijkheden voor vrouwen gezien worden.

Ann gelooft in een betere toekomst

De 19-jarige Ann uit Machakos County besloot om een lasopleiding te volgen. Ze groeide op in een groot gezin van 7 kinderen en kon zich niet voorstellen dat ze op een dag ergens een expert in zou worden. Haar ouders konden het zich niet veroorloven om haar naar de universiteit te sturen. Bovendien werd ze als oudste dochter geacht om voor haar jongere broers en zussen te zorgen als ze eenmaal de middelbare school had afgemaakt.

Ann geloofde pas in een betere toekomst toen ze hoorde over een beurs die Plan International aanbood. Ze werd toegelaten tot het onderwijs- en opleidingsproject. Ze ging aan de slag met de zes maanden durende lasopleiding. “Lassen heeft me de discipline gegeven om me goed te concentreren. Dit heeft me ook geholpen in het dagelijkse leven als ik me ergens op moet focussen.”

Winnie trekt zich niets aan van concurrentie

De 19-jarige Winnie koos voor de cursus elektrische installatie en elektronica, ook een cursus waar vooral mannen zich voor inschrijven. “Ik wilde de wereld laten zien dat wat mannen kunnen, vrouwen véél beter kunnen”, legt ze uit.

Winnie werd opgevoed door haar alleenstaande moeder en wist niet wat ze moest doen na het afronden van de middelbare school. “Mijn moeder werkt in een hotel waar ze eten klaarmaken voor bouwvakkers. Ze verdient heel weinig en kon mijn schoolopleiding niet betalen. Toen ik de middelbare school had afgemaakt ging ik bij haar werken om ons inkomen te verhogen.”

Rond die tijd hoorden we van een familielid over een studiebeurs die Plan International aanbood om kwetsbare jongeren te ondersteunen. Ik hoefde geen twee keer na te denken en vroeg meteen de beurs aan. Ik slaagde voor het intakegesprek en mocht naar het opleidingscentrum. Het was een droom die uitkwam.”

Winnie besloot zich te specialiseren in de bedrading van motorvoertuigen. Met gemak doorliep ze haar opleiding en ze heeft net een stage van drie maanden met succes afgerond. Ze heeft hoge verwachtingen van haar toekomst. “Ik hoop dat ik een workshop autobekabeling kan volgen en meer meisjes en jongens kan helpen om vaardigheden op te doen op het gebied van elektronica en elektrische bedrading”, vertelt ze.

Hoewel Winnie optimistisch is, zegt ze dat het werken met mannen niet altijd makkelijk is. “Ik heb wat intimidatie ervaren van mannelijke collega’s. Daarnaast zien mannen niet graag dat een vrouw zo’n beroep uitoefent, dus ik heb ook last van concurrentie. Maar dit houdt me niet tegen.”

Quline maakt haar moeder trots

De 20-jarige Quline is geboren en getogen in een sloppenwijk in Nairobi en heeft veel obstakels overwonnen om elektricien te worden.

“Ik ben de jongste uit een gezin van drie kinderen. Ik ben door mijn alleenstaande moeder opgevoed nadat mijn vader overleed toen ik heel jong was. Als jong meisje was het niet makkelijk om op te groeien in een sloppenwijk. Ik heb veel lastige situaties meegemaakt. Ik kon me niet voorstellen dat dit op een dag zou veranderen.”

Van jongs af aan wilde Quline al elektricien worden. Als kind knutselde ze al aan auto’s, verbond ze draden en repareerde ze radio’s. Ze zag het dus als een geweldige kans om zich in te schrijven voor de cursus elektrische installatie en elektronica.

“Ik ben direct na het afronden van de middelbare school aan het Plan International Scholarship begonnen. Ik schreef me in voor een opleiding van zes maanden en kreeg de eerste drie maanden theorielessen. Ik heb net een stage van drie maanden afgerond.”

“Ik heb tijdens mijn opleiding veel ervaring opgedaan en veel nieuwe dingen geleerd. Ik heb nu de kennis om een machine te onderhouden, op te starten en uit te schakelen en ik weet welke verzorgingsmaatregelen ik moet nemen bij het gebruik van een machine. Ik weet hoe ik met slijpmachines en boren om moet gaan en hoe ik ze moet repareren. Het is een droom die uitkomt.”

“Ik herinner me dat we thuis een keer een technisch probleem hadden. Mijn moeder maakte zich zorgen, omdat ze op dat moment niet genoeg geld had om een elektricien te bellen. Toen ik haar vertelde dat ik het zou oplossen, kon ze het niet geloven. Ik heb het probleem opgelost met de kennis die ik op school heb opgedaan. Ze was erg blij en trots op me. Ik wil graag mijn carrière verder uitbouwen en elektrotechnisch ingenieur worden.”

Over het project

Het doel van dit project is om kansen te creëren voor kwetsbare jongeren, met name jonge vrouwen. Dit doen we onder meer door technische opleidingsprogramma’s aan te bieden en door de kansen van vrouwen te vergroten op banen in de technische sector, banen die momenteel grotendeels door mannen worden uitgeoefend.

Het project heeft als doel om 180 jonge mensen (90 procent vrouwen en 10 procent mannen) cursussen te laten volgen bij technische opleidingsinstellingen om praktische en technische ervaring op te doen.

Dit doet Plan

Om nog meer jongeren aan een vervolgopleiding te helpen, heeft Plan International het Plan Scholarship opgezet. Dit is een studiebeurs voor aankomende studenten vanaf 18 jaar, van wie de familie geen vervolgopleiding kan betalen. En dat vindt Plan zonde, want deze jongeren hebben veel potentie. Met het Plan Scholarship krijgen deze jongeren de kans om verder te komen in het leven.

De studenten krijgen de kans een vak te leren waarmee ze van grote waarde kunnen zijn voor hun community: kennis en onderwijs vormen de sleutel tot onafhankelijkheid voor deze jongeren en de community waarin ze wonen.