“Ik wil zelf over mijn toekomst beslissen en mijn eigen leven leiden”
Toen in Syrië het geweld uitbrak, werden Samiha, haar moeder en haar oudere broer gedwongen om te vluchten naar Libanon. Ondanks de zware omstandigheden probeert ze er het beste van te maken. Trouwen wil ze niet: ze droomt van een toekomst als voetbaltrainer en hoopt ooit weer terug naar huis te kunnen.
Samiha (18) woont sinds 2013 in Libanon. “Ik herinner me de oorlog en het vluchten heel goed. Er werd tijdens de Ramadan veel geschoten in Idlib. Ik huilde terwijl we inpakten. Mijn oudere broer en zus zijn niet met ons meegekomen. Ze zijn er nog steeds en leven in groot gevaar. Elke keer als er schietpartijen plaatsvinden, stuur ik ze meteen een berichtje en vraag ik of ze in orde zijn.”
Intimidatie
Samiha woont met haar oudere broer en haar alleenstaande moeder in een appartement dat ze van de UN hebben gekregen. De huur is hoog en haar broer werkt onregelmatig. Samiha gaat niet meer naar school. Ze heeft bloedarmoede en had lange tijd ziekenhuiszorg nodig, waardoor het moeilijk was om weer terug naar school te gaan.
Het leven als vluchteling is zwaar, vooral als meisje. “We zijn het slachtoffer van seksuele intimidatie op straat. Ook worden wij als Syriërs vaak buitengesloten door Libanese kinderen. Maar wat me het meest beangstigt is dat mijn moeder ziek is. Omdat mijn vader dood is, weet ik dat ik zou moeten werken om de medische behandeling van mijn moeder te betalen.”
Kindhuwelijken
Het aantal kindhuwelijken is sinds het begin van de oorlog toegenomen onder Syrische meisjes. “Ik hoorde onlangs een verhaal over een dertienjarig meisje dat met een zestienjarige jongen trouwde. Hoe gaat het met hen verder?” vraagt Samiha zich af.
Een kindhuwelijk is een bedreiging voor de gezondheid en het leven van een meisje.
Plan International organiseert workshops tegen kindhuwelijken in Libanon voor Syrische en Libanese kinderen. Samiha neemt deel aan deze projecten. “Hier in het centrum heb ik meer geleerd over de gevaren van kindhuwelijken. Het is een bedreiging voor de gezondheid en het leven van de meisjes. Het verhindert zowel de kans op een opleiding als op een beroep. Ook verliezen ze hun rechten en vrijheid.’’
Druk van de maatschappij
Twee jaar geleden vroeg een jongen Samiha ten huwelijk. “Ik was 16 jaar en hij was aardig en respectvol, maar ik wilde niet trouwen. Ik had het gevoel dat ik mijn doelen en dromen nog niet had bereikt. Gelukkig stonden mijn oudere broer en mijn moeder achter mijn beslissing.’’
Toch voelt Samiha de druk van de maatschappij om te trouwen. “Mensen zeggen: ‘Misschien wil niemand je als je twintig jaar oud bent?’ Maar het kan me niet schelen. Wie zegt dat ik wil trouwen? Ik wil zelf over mijn toekomst beslissen en mijn eigen leven leiden.”
Als ik voetbal, vergeet ik al mijn angsten en problemen. Ik voel me goed, zowel fysiek als emotioneel.
Voetbal en kunst
Samiha speelt momenteel in een voetbalteam waar iedereen welkom is: jongens en meisjes, Syriërs en Libanezen. “Als ik voetbal, vergeet ik al mijn angsten en problemen. Ik voel me goed, zowel fysiek als emotioneel.”
Daarnaast volgt ze een cursus voor voetbalcoach. “Ik wil graag voetbaltrainer worden en jongere kinderen trainen. Ik droom er ook van om op een dag kunstenaar te worden. Ik zeg vaak dat ik terug wil verhuizen naar Syrië, naar mijn broers en zussen. Ik hoop dat we ooit naar huis kunnen.”
Dit doet Plan
Plan International werkt samen met lokale organisaties om psychosociale ondersteuning en activiteiten te bieden aan zowel Syrische als Libanese kinderen die in kwetsbare omstandigheden leven. Tijdens de activiteiten worden verschillende thema’s behandeld gedurende 17 weken.
De programma’s worden afgestemd op de leeftijd van de kinderen. Zo is voor jonge kinderen spelen een belangrijk element, ze doen veel spelletjes, en leren tegelijkertijd over hun rechten. In de programma’s voor tieners ligt de focus onder andere op het voorkomen van kindhuwelijken en gendergerelateerd geweld.
