“Ik wil geen bruid zijn!”

Kindhuwelijken komen helaas nog vaak voor in Mali. Meer dan de helft van de meisjes trouwt voor hun achttiende verjaardag en Salimata was daar bijna één van. Toen ze veertien jaar oud werd, begon haar moeder druk uit te oefenen om Salimata te laten trouwen. Gelukkig kon haar tante, met hulp van Plan International, haar moeder overtuigen om Salimata niet uit te huwelijken.

Eén van de belangrijkste redenen dat kinderen worden uitgehuwelijkt is armoede. Als ouders hun kinderen door geldgebrek niet goed kunnen onderhouden, kiezen ze er eerder voor om een dochter uit te huwelijken. Haar nieuwe echtgenoot kan voor haar zorgen en de bruidsschat helpt het gezin met de financiële problemen. Meisjes worden ook vaak uitgehuwelijkt omdat het een cultureel gebruik is, vanwege sociale druk en door een gebrek aan informatie over de schadelijke gevolgen.

Trouwen om bij te dragen aan het gezin

Salimata was veertien toen haar moeder druk op haar begon te zetten om te trouwen. “Ik werd dagelijks door mijn moeder beledigd. Ze zei dat ik al afspraakjes maakte met jongens en dat ik dus moest trouwen om bij te dragen aan het gezin”, vertelt ze. Sinds het overlijden van Salimata’s vader heeft haar moeder het financieel zwaar. Ze worstelt om haar kinderen in haar eentje te kunnen onderhouden.

Salimata woont in het oosten van Mali, waar uithuwelijken ook een cultureel gebruik is. Het was niet makkelijk voor haar om tegen de wensen van haar moeder in te gaan, vooral omdat ze dacht dat Salimata al met jongens aan het daten was. Toch ging Salimata er niet in mee: “Ik ben een kind, ik wil geen bruid zijn!”

De rol van Plan International

In de gemeenschap van Salimata heeft Plan International een project om bewustzijn over de schadelijke gevolgen van kindhuwelijken te vergroten. Het project brengt gemeenschapsleiders, vrouwenorganisaties en jongerengroepen samen en bestaat uit trainingen en informatiebijeenkomsten. Op deze bijeenkomsten worden kindhuwelijken, gendergerelateerd geweld en meisjesrechten besproken. Alle generaties worden betrokken, zodat ook kinderen en jongvolwassenen kunnen vertellen over hun problemen.

Ook Salimata deelde haar verhaal met Plan International. De druk die haar moeder uitoefende had niet alleen gevolgen voor de situatie thuis, maar ook op haar schoolwerk. Ze trok zich terug en moest vaak huilen op school. Ze had haar schoolmeester al eens om hulp gevraagd, maar die kon haar moeder niet op andere gedachte brengen.

Tante schiet Salimata te hulp

De tante van Salimata is lid van de vrouwenorganisatie in het dorp en heeft de training van Plan International gevolgd. Ze zag de wanhoop bij haar nichtje en besloot Salimata’s moeder uit te nodigen voor een van de informatiebijeenkomsten. Gelukkig stemde ze in. Na de training begreep de moeder wat de schadelijke gevolgen voor haar dochter zouden zijn.

“Ik zorg voor het welzijn van alle kinderen in het dorp, met name de meisjes. Ik ben lid van de vrouwenorganisatie, maar allereerst ben ik Salimata’s tante. Het is mijn taak om voor haar te zorgen. Ik kan het niet toelaten dat een meisje trouwt voordat ze volwassen is, of stopt met school” zegt Salimata’s tante stellig.

Salimata heeft inmiddels de vreugde weer gevonden en zit boordevol hoop voor de toekomst. “Ik ben mijn tante zo dankbaar voor alle moeite die ze voor mij heeft gedaan. Ze bleef aan mijn moeder uitleggen dat ik maar een kind ben, en dat ze me met rust moet laten met haar ideeën over trouwen. De informatieve gesprekken met Plan International waren cruciaal om mijn moeder van gedachte te laten veranderen.”