“Ik was pas 12 jaar toen ik gedwongen werd om te trouwen”

Ayalnesh uit Ethiopië zat dertien jaar vast in een gewelddadig huwelijk nadat ze als jong meisje gedwongen werd om te trouwen. Ze kreeg drie kinderen en werd jarenlang fysiek misbruikt door haar gewelddadige, dominante partner. Sinds de scheiding is Ayalnesh, nu 32 jaar, een gemeenschapsleider geworden en strijdt ze tegen kindhuwelijken.

“Toen ik twaalf jaar oud was werd ik uitgehuwelijkt. In die tijd was ik de beste leerling van mijn klas. Het voorstel kwam nadat ik naar een feestje was geweest. Een dertigjarige man had me daar gezien en stuurde wat dorpsoudsten naar mijn huis om te vragen of ik met hem wilde trouwen.”

“Het was voor mijn moeder een opluchting”

“Ik had geen vader en mijn moeder had moeite om me alleen op te voeden, dus het was voor haar een opluchting. Het betekende namelijk dat de man ons beiden kon steunen. Ze wist dat hij een bruidsschat moest betalen en dat leden van de gemeenschap veel cadeaus zouden schenken op de bruiloft.”

“Door de situatie van mijn moeder kon ik het aanzoek niet weigeren. Toch probeerde ik haar over te halen. Ik huilde heel hard. Maar ze luisterde niet.”

Geen keus

“Op dat moment waren er geen trainingen over kindhuwelijken en veel mensen waren zich niet bewust van de gevaren. Tegenwoordig zijn er organisaties  zoals Plan International die gezinnen aanspreken die kindhuwelijken regelen, maar toen niet.”

“Het huwelijk ging door, samen met alles wat erbij hoorde. Ik wilde niet met mijn man slapen omdat ik niet van hem hield, maar ik had geen keus.”

Misbruikt

“Ik heb uiteindelijk tien jaar met hem samengewoond. Ik kon niet teruggaan naar mijn moeder. Ik probeerde vaak te ontsnappen, maar dat lukte niet. Gescheiden vrouwen worden hier niet gerespecteerd.”

Ayalnesh werd van haar twaalfde tot haar twintigste misbruikt door haar man. Ze heeft drie kinderen uit haar huwelijk. “Ik was niet in staat om met mensen te praten of mijn eigen beslissingen te nemen. Hij had de controle en wilde niet naar mij luisteren.”

De kracht om weg te gaan

“Ik kreeg eindelijk de kracht om bij hem weg te gaan. Op een dag waren we samen in het huis van mijn moeder. Hij sloeg me zo hard dat mijn moeder begon te schreeuwen. Dit trok de aandacht van de politie, die hem vervolgens arresteerde. Ik had zeer ernstige verwondingen, dus ik moest naar het ziekenhuis. Daar vertelden de dokters me dat ik mijn man moest verlaten.”

“Ik ging terug naar het huis van mijn man en vertelde de politie dat ik geen aanklacht wilde indienen. Hij is de vader van mijn kinderen en ik wilde niet dat ze mij de schuld zouden geven van het feit dat hun vader in de gevangenis zit.”

“Ik leefde in de schaduw van mijn man”

“Ik vertelde hem dat ik wilde scheiden. Hij zei dat hij me geen geld meer zou geven en probeerde een van mijn kinderen bij zich te houden. Maar ik liet hem toch achter en nam de drie kinderen mee.”

Ayalnesh woont nu samen met haar drie kinderen en haar moeder. “We zijn op het terrein van mijn familie gaan wonen. Nadat ik mijn ex-man verliet heb ik met behulp van een microfinancieringslening een eigen bedrijfje opgezet voor de verkoop van bier. Het was iets wat ik al heel lang wilde, maar ik leefde in de schaduw van mijn ex-man.

Ik haalde alles in wat ik op school gemist had en ging studeren. Een van de dokters die ik in het ziekenhuis had ontmoet betaalde mijn opleiding.”

Vrouwelijke leider

“Ik leef nu al zeven jaar als alleenstaande moeder en het leven is een stuk beter. Ik heb nog steeds last van psychologische problemen, maar ik dank God elke dag dat ik mijn ex-man heb verlaten.”

“De afgelopen drie jaar ben ik leider geweest in mijn dorp. Ik ben de vertegenwoordiger voor vrouwen- en kinderzaken en mijn missie is om het kindhuwelijk hier te bestrijden. Ik leer mensen in de community over de schade die het kindhuwelijk veroorzaakt en als ik hoor dat gezinnen van plan zijn om hun dochters uit te huwelijken, meld ik dat bij de autoriteiten. Ik maak gebruik van de gelegenheid om bij elke bijeenkomst, van de dagelijkse koffieceremonie in mijn gemeenschap tot de maandelijkse kerkdiensten, te praten over het kindhuwelijk.”

Toekomstdromen

“In totaal heb ik 50 families in mijn community benaderd om de kindhuwelijken – die ze aan het voorbereiden waren – te stoppen. Mijn halfzus wilde haar dochter op twaalfjarige leeftijd uithuwelijken. Ik heb haar tegengehouden, samen met dertig andere huwelijken.”

“Ik hoop op een dag een nieuwe man te ontmoeten, die mijn kinderen met liefde en respect behandelt. Mijn meisjes zijn nu acht en veertien jaar en ik zou graag willen dat ze allebei een goede opleiding gaan volgen en een voorbeeld zijn voor anderen. Ik ben vastbesloten dat ze nooit jong zullen trouwen.”

Dit doet Plan International

Plan International steunt meisjes en geeft voorlichting aan ouders, meisjes en jongens, leerkrachten, dorpshoofden en lokale organisaties over de schade van kindhuwelijken, het belang van onderwijs voor meisjes en het respecteren van de rechten van meisjes.

Met signaleringssystemen spoort Plan International meisjes op die ineens wegblijven van school. In Bangladesh bijvoorbeeld, zijn groepen jongeren getraind als wedding busters. Wanneer uithuwelijking van een jong meisje dreigt, komen zij onder begeleiding van Plan International in actie om de ouders ertoe te bewegen van het huwelijk af te zien.

Daarnaast zorgt Plan International ervoor dat meisjes een geboortebewijs krijgen. Daarmee kunnen zij aanspraak maken op hun rechten als staatsburger en hun recht op bescherming. Met een geboortebewijs is tevens de leeftijd van het meisje bekend.
Tenslotte lobbyt Plan International voor betere wetgeving op de minimale huwelijksleeftijd en handhaving van deze wetten.