“Ik strijd ervoor dat meisjes niet hetzelfde overkomt als mijn moeder”
In 1995 werd Anthony als twee maanden oude baby achtergelaten in de straten van Sierra Leone. Hij weet niet of zijn moeder stierf aan complicaties tijdens de bevalling of dat ze niet voor hem kon zorgen. Het enige dat Anthony wél weet is dat ze nog maar 16 jaar oud was toen ze van hem beviel.
Sierra Leone bevond zich dat jaar midden in een brute burgeroorlog, waarbij duizenden vrouwen en meisjes het slachtoffer werden van seksueel geweld, waaronder verkrachting. Hoewel het conflict in 2002 eindigde ging dit soort geweld door. Anthony groeide op in een community waar meisjes regelmatig werden misbruikt, met als gevolg dat ze op jonge leeftijd moeder werden.
Verkrachting tot noodsituatie uitgeroepen
Zeventien jaar later is er volgens de statistieken weinig veranderd. Sierra Leone heeft een van de hoogste percentages tienerzwangerschappen ter wereld. Bijna 40 procent van alle meisjes is voor hun achttiende al moeder. De meest recente politiestatistieken tonen aan dat bijna 70 procent van het seksueel en gendergerelateerd geweld betrekking had op kinderen onder de 15 jaar: een cijfer dat zo alarmerend is dat de president van het land eerder dit jaar verkrachting tot een nationale noodsituatie heeft uitgeroepen.
Doodlopende weg
“Ik werd gevonden in een mand op straat toen ik twee maanden oud was,” vertelt Anthony. “Bij de mand lag een brief en een naamplaatje waarop stond dat ik Anthony heette. In de brief – waarvan ik niet weet of mijn moeder deze geschreven heeft – stond dat mijn moeder niet voor me kon zorgen. Er stond niet in waarom ze me heeft achtergelaten.”
Lees ook: Tienermoeder Sarah helpt nu andere slachtoffers“Ik groeide op met veel vragen over mijn moeder. Zou ze nog leven? En zo ja, waar zou ze zijn? Ik heb geprobeerd contact op te nemen met mensen en ik heb gezocht op Facebook. Elke aanwijzing die ik tot nu toe heb gevolgd is een doodlopende weg geweest, dus ik ben gestopt met zoeken. Toch hoop ik dat ze op een dag terugkomt.”
Bedreigende omgeving
“Soms denk ik dat mijn moeder het niet overleefd heeft, omdat ze erg jong was toen ik geboren werd. Dat zette me aan het denken over mijn eigen community en hoe ik overal om me heen zag dat jonge meisjes worden misbruikt.”
In Sierra Leone is het heel gewoon dat meisjes op jonge leeftijd trouwen
“Ik kom uit een gevaarlijk deel van de stad. Het is een erg bedreigende omgeving voor meisjes om in op te groeien. Voor hen is het bijna onmogelijk om naar de universiteit te gaan. De jongens die hier werken verdienen veel geld en gebruiken dit om meisjes te overtuigen om seks met hen te hebben. Ik vraag me af of dit mijn moeder ook is overkomen of dat ze verkracht is. Ik wilde voorkomen dat dit bij anderen zou gebeuren, dus ik besloot om hier verandering in te brengen. Ik sloot me aan bij de Girls Advocacy Alliance (GAA) – een project van Plan International – en sindsdien ben ik campagnevoerder.”
Lees ook: Mellicentia heeft een droom“In Sierra Leone is het heel gewoon dat meisjes op jonge leeftijd trouwen. Mensen zeggen dat meisjes die naar school gaan uiteindelijk toch thuis eindigen, dus het is beter voor hen om te trouwen op jonge leeftijd. De man zal de verantwoordelijkheid nemen over het meisje, dus ouders zien het als een opluchting,” aldus Anthony.
Girls Advocacy Alliance
“In de Girls Advocacy Alliance hebben we momenteel 25 leden, 20 meisjes en 5 jongens. Elke zaterdag gaan we de buurt in om te pleiten. We nemen vaak een megafoon mee, zodat mensen weten dat we komen. We gaan van huis naar huis om met mensen te praten zodat ze weten wat ze moeten doen in noodsituaties.”
Op de hoogte blijven van wat Plan doet en de resultaten? Schrijf je in voor de nieuwsbrief!“De meisjes beslissen over de onderwerpen waar we campagne voor gaan voeren. Ik ben er alleen maar om ervoor te zorgen dat alles goed gaat. Er zijn twee meisjes in onze groep waarvan de ouders wilden dat ze gingen trouwen, dus ik heb de rest van de groep erbij betrokken en we hebben het toen gelukkig kunnen voorkomen.”
In elkaar geslagen
“Maar het is niet gebruikelijk voor een jongen om dit te doen. Jongens en mannen van mijn leeftijd zeggen dat ik aan hun kant moet staan. Ze lijken te geloven dat meisjes zwak zijn, maar ik weet dat ze dat niet zijn. Ik vertel ze dat meisjes gelijkwaardige partners zijn.”
Als kind moest ik geld verdienen om naar school te kunnen gaan
“Ik ben zelfs in elkaar geslagen voor wat ik doe. Mensen geloven niet dat ik deze community kan veranderen en zien het als tijdverspilling. Ik luister niet naar de negatieve reacties. Ik doe dit omdat ik het wil, dus niemand gaat me tegenhouden wat ze ook zeggen of doen.”
“Ik heb veel van mijn jeugd gemist”
“Ik mis mijn moeder nog steeds. Ik probeer niet aan haar te denken want ik word emotioneel als ik dat doe. Ik wil niet dat iemand in dezelfde situatie als ik beland. Ik heb mijn moeder nooit gekend, maar ze is een deel van mij. Dit motiveert mij in mijn werk, omdat ik niet wil dat iemand anders hoeft mee te maken wat ik heb meegemaakt.”
“De vrouw die mij op straat heeft gevonden heeft me opgevoed. Haar man was overleden, dus ze voedde haar kinderen alleen op. Na schooltijd gingen we de straat op om water te verkopen, zodat we konden overleven. Soms ging ik niet naar school, omdat ik thuis moest blijven om te werken zodat ik schoolmaterialen kon kopen.”
“Als kind moest ik geld verdienen om naar school te kunnen gaan. Ik heb daarom veel van mijn jeugd gemist. Ik kon niet net als anderen voetballen of spelletjes spelen. Mijn dag bestond uit werken en leren. Momenteel zit ik in mijn tweede jaar aan de universiteit en studeer ik elektrotechniek, maar ik ben voorlopig gestopt vanwege de kosten. Ik probeer wat geld te sparen zodat ik verder kan leren, want ik wil elektricien worden. Ik houd ervan om dingen in elkaar te zetten. Ik studeer, ik werk en ik probeer te helpen om mijn omgeving veiliger te maken voor de meisjes die hier wonen.”
