“Ik liep weg van huis om niet te hoeven trouwen”

Nana (15) werd gedwongen om te trouwen en nam één van de moeilijkste beslissingen in haar leven: ze liep weg van huis om te voorkomen dat ze een kindbruid werd. “Ik nam liever het risico om zeven dagen en nachten met honger door de wildernis te lopen dan te moeten trouwen”, vertelt Nana.

Terreurgroepen maken Nigeria al jarenlang onveilig. Met name meisjes en vrouwen zijn slachtoffer van vele vormen van misbruik, waaronder ontvoeringen, verkrachtingen, ongewenste zwangerschappen en fysiek geweld. Nana en haar ouders, broers en zussen vluchtten daarom naar de regio Diffa in Niger, maar helaas reikt het gevaar ook tot over de grens. Uit angst besluiten veel ouders om hun dochter op jonge leeftijd uit te huwelijken. Ze hopen dat hun dochters door hun man en zijn familie worden beschermd, maar zijn zich vaak niet bewust van de blijvende negatieve gevolgen van het kindhuwelijk.

“Ik wilde niet trouwen”

Ook Nana werd door haar ouders gedwongen om te trouwen met een oudere man. Toen ze dit hoorde, nam ze een moeilijke beslissing. “Ik merkte dat mijn ouders vastberaden waren en mij zouden dwingen om te trouwen. Daarom besloot ik te vluchten. Ik nam liever het risico om zeven dagen en nachten met honger door de wildernis te lopen dan te moeten trouwen”, vertelt Nana. “Veel getrouwde meisjes in mijn omgeving hebben het ontzettend zwaar en worden gewelddadig behandeld. Ik wilde dat niet. Bovendien ben ik nog helemaal niet volwassen. Ik wil mezelf eerst ontwikkelen en geld gaan verdienen door zelfgemaakt eten te verkopen bijvoorbeeld.”

Angst om gestraft te worden

Nadat Nana gevlucht was van huis, kon ze gelukkig terecht bij haar tante, de oudere zus van haar moeder. Die woont in een dorp verderop. “Eerst wilde mijn tante me terugbrengen naar mijn ouders, maar toen ze benaderd werd door Plan International heeft ze me erg gesteund en er alles aan gedaan om me te beschermen. Ze liet me weer naar school gaan en leerde me hoe ik traditionele matten van palmbladeren kon maken”, vertelt Nana.

Nana heeft haar huwelijk kunnen voorkomen, maar helaas niet zonder gevolgen. Ze wordt door haar ouders en de mensen in haar omgeving beschouwd als een opstandige en leeft met de angst dat ze nog gestraft gaat worden door haar familie. “Ik ben niet van plan om snel terug te gaan naar mijn ouders, want ik weet dat ze vasthouden aan hun beslissing om me uit te huwelijken zonder mijn toestemming.”

Bewustzijn creëren

Om meisjes zoals Nana te steunen biedt Plan International medische en psychologische ondersteuning. Daarnaast krijgen meisjes én jongens voorlichting over hun rechten, het belang van onderwijs en gendergelijkheid. Meer en beter onderwijs vergroot de kans op een goede baan voor meisjes, waardoor ze in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien en hun dochters niet hoeven uit te huwelijken vanwege armoede. Toch lost dit het probleem van kindhuwelijken voor meisjes niet zomaar op. Uithuwelijking komt voort uit diepgewortelde sociale normen. Voor de ouders van Nana is een kindhuwelijk bijvoorbeeld heel normaal. Wel drie op de vier meisjes in Niger trouwt vóór haar achttiende verjaardag.

Daarom geeft Plan International voorlichting aan ouders, leerkrachten en lokale organisaties over de schade van kindhuwelijken. Hierdoor ontstaat er meer algemeen bewustzijn over het onderwerp. Plan International lobbyt daarnaast voor betere wetgeving en handhaving van wetten. Vorig president van Niger, Issoufou Mahamadou, kondigde al aan dat hij kindhuwelijken in Niger niet langer accepteert. Sinds april 2021 is Mohamed Bazoum president van Niger en ook hij geeft prioriteit aan het tegengaan van kindhuwelijken. Er is een wetvoorstel gekomen om de legale leeftijd om te trouwen te veranderen naar achttien jaar. Voor een land waarbij de wettelijke minimumleeftijd om te mogen trouwen nu vijftien jaar is, is deze ontwikkeling hoopvol en van groot belang.