“Ik leerde dat een zwangerschap niet het einde van je leven betekent”

De Keniaanse Angeline (20) groeide op in veel armoede. Haar vader was visser op het Victoriameer maar worstelde om zijn gezin te onderhouden. “Regelmatig gingen we met een lege maag naar bed”, herinnert ze zich.

Hoewel Angeline een pientere leerling was en ook nog eens de aanvoerder van het vrouwenvoetbalteam, werd ze op haar zeventiende van school gestuurd omdat haar ouders het schoolgeld niet konden betalen. Ze besloot naar de stad te trekken, waar ze bij haar zus kon logeren. Het plan was om een baantje te zoeken en zo haar schoolgeld bij elkaar te sprokkelen. Al gauw ontmoette ze echter een 21-jarige student die regelmatig iets kwam kopen in het winkeltje van haar zus.

“Ik vond het spannend dat een oudere jongen me aandacht gaf”, vertelt Angeline. Ook gaf hij haar beltegoed en hij zei dat hij haar met het schoolgeld kon helpen. “Ik wilde niets liever dan mijn school afmaken. Ik geloofde hem, ging met hem mee naar zijn kamer en liet me uiteindelijk verleiden.”

Enkele maanden later merkte ze op school dat ze zwanger was. “Ik kon alleen nog maar huilen”, vertelt de Keniaanse. “Ik zat in mijn laatste jaar en wilde dokter worden. Die droom kon ik nu wel vergeten. Het voelde alsof mijn leven voorbij was.” Angeline wilde abortus laten plegen maar haar schoolhoofd waarschuwde haar dat dit in Kenia verboden is en ze zou kunnen worden gearresteerd.

Twee maanden later beviel Angeline in het ziekenhuis van haar dochtertje Daisy. Toen de baby een maand oud was, keerde ze met pijn in haar hart terug naar school om eindexamen te doen. “Ik vond het moeilijk om Daisy bij mijn ouders achter te laten en had veel last van stuwing in mijn borsten”, herinnert de jonge moeder zich. Hierdoor haalde ze een lage score voor het examen. “Ik was waanzinnig teleurgesteld omdat al het harde werken op school nu voor niets was geweest. De score stond niet goed op mijn CV. En geld om het examen opnieuw te doen of te gaan studeren, had ik niet.”

Om de geldproblemen van het gezin te verminderen, begon Angeline haar moeder te helpen met het verkopen van vis terwijl ze Daisy in een doek op haar rug droeg. “Ik voelde me neerslachtig want ik besefte dat mijn leven hier in het dorp zou eindigen.”

In 2018 ontmoette Angeline echter een jongerenlobbyist van Plan International. Ze werd uitgenodigd voor een training voor meisjes die tienermoeder zijn of vastzitten in een kindhuwelijk. “Ik leerde er om voor mezelf op te komen en kreeg er meer zelfvertrouwen van”, vertelt de jonge vrouw. “Ook ontmoette ik andere tienermoeders en begon te beseffen dat een zwangerschap niet het einde van je leven hoeft te betekenen.”

Angeline leerde tijdens de training ook dat je zelf iets van het leven moet maken en voor je eigen rechten moet opkomen. Die lessen gebruikte ze om een schoolbeurs aan te vragen bij het Vrouwenvertegenwoordigersfonds in haar regio. Tot haar verbazing werd haar verzoek gehonoreerd. Ze besloot het geld te gebruiken voor een loodgieterstraining. “Met een technisch beroep heb je als vrouw meer kans op werk”, vertelt Angeline die bovendien niet vies is van hard werken. Ze heeft inmiddels het eerste deel van de training erop zitten, waaronder een stage van drie maanden bij het regionale waterbedrijf. “Voorbijgangers waren verbijsterd toen ze een meisje de riolering zagen repareren”, vertelt Angeline lachend.

Meer van dit soort verhalen direct in je inbox? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief

Ook zet Angeline zich in om het aantal tienerzwangerschappen in haar dorp te verminderen. Zo worden er veel jonge meisjes zwanger tijdens zogeheten ‘Disco Matangas’. Deze nachtelijke feesten worden georganiseerd tijdens een begrafenis om het leven van de overledene te ‘vieren’. Er wordt veel alcohol genuttigd en er is nauwelijks toezicht op de jeugd. De meisjesgroep van Angeline is met hun dorpshoofd gaan praten. Die heeft de ‘Disco Matangas’ vervolgens in zijn gebied verboden. “Het aantal tienerzwangerschappen is hierdoor hier nu aan het afnemen”, stelt Angeline.

De man die Angeline bezwangerde ging ermee akkoord om haar financieel een klein beetje te helpen. Zo stuurt hij sinds de geboorte van Daisy maandelijks 500 Keniaanse shilling (4,56 euro). Trouwen dat wil ze nog niet. “Ik ga binnenkort mijn loodgieterstraining afronden en werk vinden. En pas als ik voor mezelf en mijn 2-jarige dochtertje kan zorgen, wil ik misschien trouwen. Ik wil niet afhankelijk hoeven zijn van een man.”