“Ik kan veel meer dan trouwen en het huishouden doen”

De ouders van de vijftienjarige Dung uit Vietnam zagen haar het liefst op jonge leeftijd trouwen. Maar Dung heeft andere plannen voor haar toekomst.

Dung is namelijk vastbesloten kindhuwelijken in haar gemeenschap tegen te gaan en komt als jonge leider op voor haar rechten. Dat begon op school, waar Plan International een club opzette om meisjes bewust te maken van de gevaren van een kindhuwelijk en hen leiderschapsvaardigheden te leren. Het onderwerp lag haar na aan het hart, omdat haar ouders ook op veel te jonge leeftijd trouwden.

Sessies leiden

“Ik had mijn moeders gezondheid snel achteruit zien gaan, omdat ze al op hele jonge leeftijd kinderen heeft gekregen. Ik begrijp daarom als geen ander wat jonge vrouwen moeten doorstaan”, vertelt Dung. “Daarom besloot ik op te komen voor de vrouwen in mijn gemeenschap en op te staan tegen kindhuwelijken.”

Dung besloot lid te worden en al snel mocht ze zelf ook sessies gaan leiden. Toen ze voor het eerst voor de groep moest staan, vond ze dat best spannend. Veel van de deelnemers waren een stuk ouder dan zij. “Sommigen waren zelfs al getrouwd en hadden hun kinderen meegenomen. Daar schrok ik best wel van, maar na een korte warming up verdwenen al mijn zenuwen.

“Toen ik ze zag lachen en zag hoeveel plezier ze hadden, besefte ik dat ik ook één van hen ben. Ik vertelde het verhaal van mijn moeder. De sessie was succesvoller dan ik ooit had durven dromen.”

In gesprek

Na haar eerste sessie bleef ze zich ontwikkelen en leerde ze verschillende gesprekstechnieken aan. Nu gaat ze in haar dorp in gesprek met meisjes die het risico lopen uitgehuwelijkt te worden. Ze deelt haar verhalen en lessen met hen. Ook bracht ze twee vriendinnen in contact met leraren die ze hielpen hun kindhuwelijk te stoppen.

Dromen en talenten

Dung groeide uit tot een zelfverzekerde, jonge leider en dus was het tijd voor de volgende stap. Ze sloot zich aan bij de lokale kinderraad. Ze is een van de jongste en meest toegewijde leden. “Ik had geen tijd om zenuwachtig te zijn voor mijn eerste vergadering met de raad”, vertelt ze. “Mijn taak was om eerlijk en open te vertellen over de uitdagingen waar meisjes in mijn gemeenschap mee te maken krijgen. En om de leiders te vertellen over hun dromen en hun talenten. Dat deed ik met trots.”

Niet vanzelfsprekend

Dat Dung dit allemaal heeft kunnen bereiken, is zeker niet vanzelfsprekend. Als oudste van vijf kinderen is Dung verantwoordelijk voor de zorg voor haar jongere broertje en zusjes. Ook moet ze meehelpen op de boerderij en in het huishouden. Dung wist al vroeg dat haar familie wilde dat ook zij op jonge leeftijd zou trouwen, zoals bij haar gemeenschap, de Hmong, gebruikelijk is: ze leken vooral trots op haar als ze het huishouden deed en vertelden haar dat ze een goede echtgenote zou worden.

Wanneer Dung mee wilde doen aan activiteiten op school, en toen ze naar de middelbare school wilde gaan, waren haar ouders daar eigenlijk op tegen. Ze wilden het geld liever opsparen zodat ze het konden gebruiken voor haar jongere broertje, de enige jongen in de familie. Maar Dung was vastbesloten om toch naar school te blijven gaan. Ze werkte hard en kwam daardoor in aanmerking voor een studiebeurs, waarmee ze de kosten voor de middelbare school kon betalen.

Toekomstplannen

Haar rol in de kinderraad heeft Dung’s toekomstplannen compleet veranderd. “Mijn moeder vertelde me vroeger altijd dat meisjes goed moeten zijn in het huishouden doen, zodat ze kunnen trouwen en kinderen kunnen krijgen. Maar ik weet nu dat ik veel meer kan.”

Na de middelbare school, wil ze dan ook verder studeren. “Als ik mijn studie afgerond heb wil ik teruggaan naar mijn gemeenschap om te werken bij de lokale overheid of bij de vakbond. Ik wil leidinggeven, zodat ik nog veel meer kan doen om de kinderen in mijn gemeenschap te ondersteunen. Als leider kan ik daar middelen voor vrijmaken en schadelijke praktijken zoals kindhuwelijken uitbannen.”