“Ik heb mijn zwangerschap zo lang mogelijk geheim gehouden”
Toen Jenny (20) uit Ecuador er op 16-jarige leeftijd achter kwam dat ze zwanger was, durfde ze het aan niemand te vertellen. In de inheemse gemeenschap van Chimborazo, waar ze woont, zijn zwangerschappen bij ongetrouwde meisjes namelijk een reden voor grote schaamte. Jenny wil daar verandering in brengen.
“Op school hebben we nauwelijks seksuele voorlichting gekregen”, vertelt Jenny. “Toen ik vijftien was werd er verteld dat je geen seks moest hebben, anders kon je zwanger raken. Pas toen ik zeventien of achttien was, werd er over anticonceptie verteld. Maar toen was ik al moeder.”
Schaamte en zorgen
“Ik leerde mijn eerste vriendje kennen toen ik zestien was”, vertelt Jenny verder. “We ontmoetten elkaar op het land waar mijn ouders koeien houden en we waren vier of vijf maanden samen. Toen raakte ik zwanger.” Jenny schaamde zich voor de zwangerschap en durfde er met niemand over te praten. “Ik was heel verdrietig en maakte me veel zorgen. Ik ging naar school en hielp mijn moeder met het huishouden. Ik was bang dat ik dat allemaal niet meer zou kunnen doen.”
“Natuurlijk wist ik wel dat ik mijn ouders moest vertellen dat ik zwanger was, maar ik vertrouwde hen niet. We hebben nooit echt over serieuze dingen gepraat toen ik jong was. Mijn moeder kwam er daarom drie weken voor mijn bevalling pas achter dat ik zwanger was.”
Lees ook: Ambitieuze Nilofer gunt andere meisjes ook een opleiding
Trouwen of naar school
“Ik beviel thuis van mijn zoon Justin. Daarna verwachtte iedereen dat ik zou gaan trouwen, maar dat wilde ik niet. Ik wilde mijn school afmaken en gaan studeren. Justins vader heeft ook altijd ontkend dat het kind van hem is en weigerde om me te helpen. Hij heeft geen cent betaald. Gelukkig krijg ik hulp van mijn ouders, anders had ik moeten stoppen met school.”
Naast hulp van haar ouders, kreeg Jenny een scholarship van Plan International, zodat ze kon gaan studeren. “Dankzij Plan kon ik verpleegkunde gaan studeren en een schooluniform en ander materiaal voor mijn studie kopen. Als ik moet studeren blijft mijn moeder thuis om voor Justin te zorgen.”
Veel verantwoordelijkheden
“Ik heb geluk dat ik kan studeren. Maar een kind krijgen betekent wel dat je een stuk minder tijd hebt voor jezelf. Omdat ik nu geen tijd meer heb om met vrienden af te spreken en lol te maken, had ik graag op latere leeftijd kinderen gekregen. Nu voed ik een kind op, studeer ik en heb ik ook nog andere verantwoordelijkheden, zoals het melken van de koeien, het voeren van de cavia’s, ezels en varkens en het maken van kaas zodat we dat op de markt kunnen verkopen. Al die dingen samen maken het best zwaar soms. Ik lig iedere dag voor elf uur in bed en sta om vijf uur weer op.”
Wil je weten hoe Plan meisjes als Jenny helpt? Abonneer je dan op de nieuwsbrief!
Andere meisjes helpen
Jenny zet zich nu in om het aantal tienerzwangerschappen in Ecuador te verminderen. “Met behulp van Plan International geef ik workshops aan jongeren en hun ouders. Ik hoop er zo voor te zorgen dat ze meer met elkaar in gesprek gaan. Het mooie is dat we echt verandering zien. De jongeren die de workshops hebben gevolgd durven nu met hun ouders te praten. Bij meisjes zien we ook het zelfvertrouwen groeien. Ze hebben meer respect voor zichzelf en komen voor zichzelf op als dat nodig is.”
Jenny vindt het belangrijk dat jongeren seksuele voorlichting krijgen en leren te praten over seks. “Meisjes raken op jonge leeftijd zwanger omdat ze nooit voorlichting hebben gehad. Het komt als een verrassing voor ze. Het zijn vervolgens ook de meisjes die moeten stoppen met school en voor de kinderen en het huishouden moeten zorgen. Jongens en mannen maken daar vaak misbruik van.”
Jenny’s advies
“Ik praat met mijn broertjes en zusjes zodat ze niet dezelfde fout maken als ik. Ik vertel ze dat ze hun school moeten afmaken, omdat het leven dan een stuk makkelijker is. Verder heb ik een belangrijke boodschap voor andere zwangere meisjes: vertel het aan je ouders en vraag om hulp. Bij mij heeft dat ervoor gezorgd dat ik naar school kon blijven gaan. En daardoor kan ik verpleegkundige worden!”