Hellen (14) gaat eindelijk naar school

Hellen (14) uit Tanzania ging dit jaar pas voor het eerst naar school. Haar familie zag het belang van onderwijs voor meisjes niet in en vond het zonde om er tijd en geld in te investeren. Want uiteindelijk zou ze toch uitgehuwelijkt worden en voor haar gezin gaan zorgen.

“Elke ochtend stond ik aan de rand van de weg en keek ik hoe mijn broers en hun vrienden naar school vertrokken. Ik wilde ook gaan, maar ik dacht dat school niet voor meisjes zoals ik was. Mijn moeder bereidde me voor op het huwelijk en de zorg voor het gezin”, legt Hellen uit.

Naar school gaan is niet vanzelfsprekend

In Tanzania is naar school gaan voor meisjes allesbehalve vanzelfsprekend. In Tanzania maakt slechts 27 procent van de meisjes de middelbare school af en onder de armste laag van de bevolking is dit zelfs maar 6 procent. Armoede is dan ook de voornaamste reden dat veel meisjes niet naar school gaan. Ouders die in armoede leven kunnen de schoolkosten niet betalen. Daarnaast moeten kinderen die niet naar school gaan vaak werken, omdat de inkomsten die ze daarmee verdienen nodig zijn om het gezin te onderhouden. Voor meisjes die in armoede leven is er nog een extra obstakel: als zij niet naar school gaan, kunnen ze worden uitgehuwelijkt. De ouders ontvangen dan vaak een bruidsschat en hebben een mond minder te voeden.

Lees ook: Salimatou was bijna het enige meisje in de klas
Terwijl onderwijs juist voor meisjes belangrijk is. Onderwijs zorgt namelijk voor betere kansen op een baan met een goed inkomen en speelt een sterke rol bij het verminderen van kindhuwelijken en tienerzwangerschappen.

Eindelijk naar school, net als de jongens

Gelukkig krijgt Hellen nu alsnog de kans om naar school te gaan. Met steun van Plan International kunnen zij en 1.400 andere meisjes deelnemen aan een project dat meisjes financiële ondersteuning biedt, zodat ze onderwijs kunnen volgen en seksuele voorlichting kunnen krijgen. Ook vergroot het project het bewustzijn van de voordelen en het belang van onderwijs, met name voor meisjes, door middel van informatiebijeenkomsten.

Nadat ze een van de bijeenkomsten hadden bijgewoond, begonnen Hellens ouders in te zien hoe belangrijk onderwijs voor meisjes is. Uiteindelijk stemden ze ermee in om hun dochter in te schrijven.
“Ik had nooit gedacht dat mijn ouders van gedachten zouden veranderen over mijn uithuwelijking. Eindelijk lieten ze me naar school gaan, net als de jongens”, zegt Hellen.

Vol enthousiasme begon Hellen aan de basisschool. Daar nam ze deel aan een speciaal opgezet programma dat onderwijs biedt aan kinderen van 8 tot 18 jaar die niet naar zijn school gegaan, zodat ze naar het reguliere onderwijs kunnen gaan.

Een uitgekomen droom

“Ik ben blij dat ik voor het eerst in mijn leven naar school kan gaan. Jarenlang droomde ik ervan om het klaslokaal binnen te kunnen gaan en te leren, maar ik had nooit gedacht dat het echt mogelijk zou zijn. Nu heb ik de kans om verder te leren en om docent te worden”, vertelt Hellen vrolijk.

Inspiratie voor anderen

Hellens ouders vertellen dat ze een positieve verandering beginnen te zien in hun dochter sinds zij naar school gaat. Ze zijn trots op Hellens prestaties. Het verhaal van Hellen is zelfs een inspiratie geworden voor families in haar dorp: dertien andere gezinnen laten hun dochter nu naar school gaan.

“Lange tijd bleven meisjes in onze gemeenschap achter, omdat hun scholing minder belangrijk werd gevonden dan de bruidsschat die ze hun familie konden brengen. Nu het bewustzijn is toegenomen, beginnen we echter een mentaliteitsverandering te zien. Als gevolg daarvan hebben we in januari veertien nieuwe leerlingen ingeschreven voor het aanvullende onderwijsprogramma”, legt ward education officer Masayi uit.

“Dit betekent dat onze inspanningen om onderwijs voor meisjes te bevorderen echt een verschil maken. We hebben nog een lange weg te gaan, maar door de belangen van meisjes te blijven behartigen en hen te blijven steunen, kunnen we een betere toekomst creëren voor alle meisjes in onze gemeenschap”, besluit Masayi.