Edith is de motor achter de verandering van de auto-industrie

Ratelende slagmoersleutels, zoemende autoliften en harde, metalen klappen die weerkaatsen in de ruimte. Welkom op de werkplek van de twintigjarige Edith. Ze staat onder een auto en is bezig met het aftappen van olie uit een differentieel. Dat lijkt misschien heel normaal, maar in Peru is Edith een uitzondering. Als vrouw in een mannenwereld moet ze elke dag taboes doorbreken.

Als kind vond Edith het al geweldig om met autootjes te spelen. Als tiener greep ze elke mogelijkheid aan om familie en klasgenoten te helpen met het repareren van een fiets of brommer. Ze had een passie voor techniek, dat was al vroeg duidelijk. Maar toch was het voor Edith niet vanzelfsprekend om van haar passie haar beroep te maken.

Vrouwen horen niet te sleutelen

Een meisje dat in een mannenwereld aan de slag gaat, moet veel obstakels overwinnen. Die komen bovenop de toch al grote uitdagingen waar veel jongeren in Peru tegenaan lopen. Volgens INEI, het nationale instituut voor de statistiek van Peru, zijn er op dit moment meer dan een miljoen jongeren in het land die geen werk hebben en ook geen opleiding volgen. Van deze groep is 66 procent vrouw. Dat komt omdat meisjes en jonge vrouwen op veel plekken in Peru nog altijd worden achtergesteld. Diepgewortelde stereotype opvattingen beperken de mogelijkheden voor jonge vrouwen om door te studeren of aan een baan te komen. Vrouwen moeten voor de kinderen zorgen en het huishouden doen en horen al helemaal niet met een moersleutel onder een auto te liggen.

Die heersende stereotypes hadden ook invloed op Edith: “Hoewel ik een passie had voor alles met wielen, durfde ik hier niet verder in te leren. Ik was bang voor de reacties uit mijn omgeving.”

Vervelende mannen

In het laatste jaar van de middelbare school hoorde Edith voor het eerst van het nieuwe project van Plan International. Hierin krijgen jongeren de kans om een technische opleiding te volgen en vervolgens aan het werk te gaan in een sector waar veel kansen liggen.

Edith was direct enthousiast toen het team van Plan International haar school bezocht. Een opleiding autotechniek, dat zag ze wel zitten. Toch twijfelde ze, nog altijd bang voor negatieve reacties die haar te wachten stonden: “Ik hoorde dat automonteurs vervelende mannen zijn die vrouwen lastigvallen. Ik was bang om in die wereld te stappen, bang dat ik me niet veilig zou voelen.”

Steun van haar vader

Door deze vooroordelen was ze ook bang dat haar ouders het niet goed zouden vinden als ze een technische opleiding zou gaan doen. Het goed informeren en motiveren van de familie van studenten is daarom een belangrijk onderdeel van het project. “Door deze bijeenkomsten begrepen mijn ouders beter waarom ik dit wilde”, legt Edith uit.

Haar vader Mariano was al snel overtuigd: “Ik heb zelf mijn technische studie niet af kunnen maken omdat er te weinig geld was thuis, dus ik was heel blij dat mijn dochter die kans wel kreeg.” Toch had ook hij twijfels: “Mensen roepen dingen als ‘een vrouw kan geen motor optillen, daar heb je mannelijke kracht voor nodig’. Ik vertelde Edith dat ze zich niks aan moet trekken van dit soort uitspraken.”

Om Edith en andere meiden te overtuigen om deze obstakels te overwinnen was er bij het selectieproces voor de opleiding een vrouw betrokken die inmiddels veel succes heeft in de autowereld. “Daardoor besefte ik dat alles mogelijk is”, vertelt Edith.

Bijna nooit meiden in de klas

Plan International spijkerde ook de docenten van de techniekopleiding bij over veranderende gendernormen. Dat was nodig, want er zitten bijna nooit meiden in de klas. Inmiddels hebben 21 vrouwen de opleiding succesvol afgerond binnen dit project. Ze kregen naast hun studie aanvullende trainingen in computertechniek, Engelse taal, financiële gezondheid, vrouwenrechten en het omgaan met en voorkomen van pesterijen en geweld.

Na haar studie ging Edith gelijk op zoek naar werk. Na een streng selectieproces kon ze aan de slag bij een autodealer in haar regio. “Het werk hier geeft me veel zelfvertrouwen. Ik kan me persoonlijk en professioneel ontwikkelen en heb het gevoel dat ik elke dag beter word.” Ze is blij met de kans die ze heeft gekregen, maar beseft dat er nog veel moet veranderen in Peru: “Ik zou bedrijven willen vertellen dat ze gelijkheid meer moeten aanmoedigen, zowel in de auto-industrie als in andere bedrijfstakken.”

Edith vindt dat vrouwen een opleiding moeten kunnen doen zonder tegen obstakels aan te lopen die te maken hebben met ongelijkheid of stereotype opvattingen. “Ik wil een wereld waarin je niet bekritiseerd wordt als je werk doet dat je leuk vindt”, legt Edith uit. “Dit is een diverse wereld met meer dan genoeg ruimte voor iedereen.”

Edith wil ook andere meisjes en jonge vrouwen aansporen om hun rechten te gebruiken en hun dromen na te jagen. “In de toekomst zou ik mijn eigen autogarage willen hebben, waar ik andere vrouwen het vak kan leren zodat ze economisch onafhankelijk worden. Ik hoop dat ze mij zien als een voorbeeld, dat als je maar doorzet je alles kunt worden wat je wilt. Stereotypes kunnen doorbroken worden, zoals ik elke dag doe.”