Ana is zwanger en in de steek gelaten

Ana (15) woont met haar vier maanden oude dochter Karen, haar ouders en twee zussen in een gewelddadige wijk in een grote stad in Colombia. Ze zat nog op school toen ze zwanger raakte van haar vriendje. “Toen ik erachter kwam, was ik doodsbang. Ik durfde het niet aan mijn ouders te vertellen. Mijn vriend lachte alleen maar toen ik het vertelde. Kort daarna verbrak hij het contact.”

Toen Ana acht maanden zwanger was, kreeg ze zwangerschapsvergiftiging. “De dokter deed een inwendig onderzoek en besloot de bevalling op te wekken.” Ana kreeg pillen en twee dagen later begon de pijn. “Ik belde mijn moeder en smeekte of ze wilde komen. Toen ze er was greep ik haar hand. ‘Adem rustig in en uit’, zei ze. Dat hielp een beetje tegen de pijn. Ze legden me op een stretcher en namen me mee naar de verloskamer. Daar kwam mijn dochter ter wereld.”

Oneerlijk

Ana was blij dat haar baby er was, maar ze had geen idee hoe ze voor haar moest zorgen. “Het was raar om met haar thuis te komen. Gelukkig hielp mijn moeder me met alles. Ze was altijd in de buurt.” De vader van haar dochter kwam één keer langs. “Hij voelt zich niet verantwoordelijk.” Ana vindt dat oneerlijk. “Ik werd verliefd op hem en hij liet me geloven dat hij ook van mij hield. Waarom deed hij dit, waarom verliet hij mij?”

Weer naar school

Ana gaat elke week naar een Plan-bijeenkomst waar jonge moeders leren over geboortebeperking, gezondheid en goed moederschap. Ook gaat Ana weer naar school. “Overdag zorgt mijn tante voor de baby, omdat mijn ouders dan werken. Het is zwaar om te studeren en tegelijkertijd moeder te zijn. Ik moet na huiswerk maken, Karens kleren wassen en haar in bad doen.”

Cup cakes

Ana wil haar opleiding afmaken. “Ik wil hard studeren en een baan vinden, zodat ik goed voor mijn dochter kan zorgen.” Haar droom om bij de marine te gaan is wel aan diggelen. “Helaas kan dat niet als je kinderen hebt. Nu heb ik een andere carrière in gedachten: op een dag wil ik een winkel hebben waar ik cup cakes bak en verkoop. Dan wil ik een huis kopen en mijn ouders vooruithelpen.”

Een betere toekomst

Na wat haar is overkomen, is Ana voorzichtig in de liefde. “Wie weet word ik wel weer verliefd. Maar dan wil ik alleen trouwen en met mijn dochter en echtgenoot in een huis wonen als ik niet weer in de steek word gelaten.” Ze hoopt op een betere toekomst voor haar dochter. “Ik wil niet dat Karen dezelfde fouten maakt als ik. Ik wil dat ze gaat studeren en iets van haar leven maakt. Ik zal haar vertellen over wat mij is overkomen, hopelijk leert ze daar iets van.”

Plan licht jongeren voor

Meisjes als Ana hebben nauwelijks toegang tot sekseducatie en voorbehoedsmiddelen. Plan informeert met trainingen en voorlichtingscampagnes over geboorteplanning en het voorkomen van HIV/aids.

*De namen zijn vanwege de privacy veranderd