Bijna elke drie seconden wordt er ergens ter wereld een meisje gedwongen om te trouwen terwijl ze zelf nog een kind is. Ook Atou* (15) werd op elfjarige leeftijd uitgehuwelijkt aan een man die een stuk ouder was dan zij. Ze heeft nu drie kinderen.

Zoals veel meisjes in Nigeria groeide Atou op bij haar oma. “Ik zal nooit vergeten hoe fijn het was om bij mijn oma te wonen. Omdat ik haar eerste kleindochter was, behandelde ze me met heel veel liefde. Mijn oma vond onderwijs belangrijk. Ze wilde dat ik ging studeren zodat mensen in ons dorp me zouden respecteren.” Toen Atou tien jaar oud was, stierf haar oma en ging ze bij haar ouders wonen. Maar hun dorp was niet langer veilig. De terreurgroepen die in Nigeria al jaren actief waren, drongen nu ook hun regio binnen. Atou moest samen met haar ouders en broers Nigeria ontvluchten. Ze gingen naar Niger, waar Atous vader vandaan komt.

“Gescheiden van mijn broers”

Na een jaar in Niger werd Atou voorgesteld aan een vreemde man. “Mijn vader vertelde me dat ik met hem ging trouwen,” zegt Atou. “Ik ging niet tegen hem in, want ik wist niet eens wat trouwen betekende. Daarom accepteerde ik het zonder vragen te durven stellen. Ik wist niet welke verantwoordelijkheden me te wachten stonden en had geen idee hoe ik ermee om moest gaan”, zegt Atou terwijl ze even stil wordt. “Ik was erg verdrietig op de dag van de bruiloft, omdat ik gescheiden werd van mijn broers. We speelden vroeger altijd samen en ik hield heel veel van ze.”

Eenzaam en bang

“De eerste drie maanden van het huwelijk waren een nachtmerrie. Er was niet genoeg eten, dus ik ging vaak met honger naar bed. Alleen mijn schoonmoeder gaf me af en toe iets te eten. Van mijn man mocht ik ook het huis niet uit. Ik durfde het aan niemand te vertellen, dus leed ik in stilte,” vertelt Atou.

De relatie tussen Atou en haar man liep stroef. “Mijn man schopte me een week na de geboorte van ons eerste kind samen met de baby het huis uit,” vertelt Atou. Ze ging terug, maar bij de geboorte van haar tweede kindje zette haar man haar opnieuw het huis uit. Toch werd ze door haar familie en schoonfamilie steeds teruggestuurd. Toen Atou haar derde kindje kreeg was de maat vol. “Een dag voor de doopceremonie gooide mijn man de spullen van mij en de kinderen het huis uit en zei hij dat ik zijn huis nooit meer in mocht. Toen was mijn vader er klaar mee. Hij besloot dat ik en de kinderen weer bij mijn familie zouden gaan wonen,” vertelt Atou.

Zorg en ondersteuning

Atou was dan wel aan het misbruik van haar man ontsnapt, maar eigenlijk konden haar ouders niet goed voor haar en haar kinderen zorgen. Ze leefden in armoede en er was niet genoeg eten. “Mijn kinderen waren ondervoed,” vertelt Atou. Gelukkig gaat het nu weer beter met Atou en haar kinderen. Ze kregen gezondheidszorg, voeding en psychosociale hulp en ondersteuning via Plan International. Atou hoopt dat ze nu weer terug kan naar school.

“Ik wil heel graag verder studeren om mijn kinderen te kunnen ondersteunen en hen een betere toekomst te bieden. Als ik had gestudeerd, had ik mijn huwelijk niet zomaar geaccepteerd. Dan had ik begrepen wat een huwelijk inhield en welke verplichtingen erbij hoorden. Nu wist ik dat niet. Ik wil niet dat mijn kinderen hetzelfde meemaken,” zegt Atou.

Investeren in onderwijs

Helaas zijn er meer meisjes zoals Atou die worden uitgehuwelijkt terwijl ze nog een kind zijn. Nigeria heeft het hoogste percentage kindhuwelijken ter wereld (UNICEF). 76 procent van de meisjes trouwt hier voor haar achttiende. Het is een diepgewortelde sociale norm en komt het meest voor in het zuiden van het land. Armoede is een belangrijke oorzaak. Ouders hopen op een betere economische situatie voor hun dochter en een betere sociale status.

Het heeft grote gevolgen voor de toekomst van deze meisjes. Veel van hen gaan niet meer naar school en krijgen hierdoor niet de kans om betaald werk te vinden en een onafhankelijk bestaan op te bouwen. Dit houdt armoede en kindhuwelijken in stand. Daarom is het belangrijk dat er geïnvesteerd wordt in onderwijs voor meisjes. Atou wil doorgeven aan haar leeftijdsgenoten dat ze zich moeten focussen op hun opleiding: “Onderwijs is belangrijk. Het is een recht”, zegt Atou. Als meisjes de kans krijgen om naar school te gaan, worden er veel kindhuwelijken voorkomen.

*Atous naam is gewijzigd om haar identiteit te beschermen.