Asmaou: een sterk meisje met heftig verleden
Asmaou uit Niger straalt! De jonge vrouw van net 18 jaar runt sinds enkele maanden een naaiatelier. In een koel lokaal in het dorp coördineert ze het werk van zo’n 20 jonge meisjes. Ze is gelukkig en zelfverzekerd, iets wat twee jaar geleden ondenkbaar was. Haar leven zag er toen alles behalve rooskleurig uit.
Hartverscheurend
Het naaiatelier – opgezet met de steun van Plan – zorgt dat ongeschoolde en kwetsbare meisjes een opleiding krijgen en daarna een baan met een eigen inkomen. De meisjes ondersteunen op die manier zichzelf en hun familie, waardoor de kans kleiner is dat ze verzeilen in een vaak gedwongen huwelijk. Ze staan zelfstandiger in het leven en kunnen hun eigen toekomst uitstippelen. Heel belangrijk als je bedenkt dat in Niger drie op de vier meisjes trouwt voor hun achttiende verjaardag.
Trouwen met een neef
Ook de toekomst van Asmaou zag er een tijd lang niet goed uit. “Toen ik vijftien was, haalden m’n ouders me van school”, herinnert ze zich. “Ze hadden voor mij een huwelijk geregeld met een onbekende neef, die op een eilandje in de Nigerrivier woonde.” Asmaou trouwde en niet lang daarna was ze zwanger. Op haar zestiende probeerde Asmaou 48 uur lang onder helse pijnen haar dochtertje op de wereld te zetten. Maar Asmaou’s meisjeslichaam bleek nog niet klaar voor zo’n beproeving. Het afschuwelijke gevolg was een fistel (een gat in het geboortekanaal) waardoor ze voor de rest van haar leven incontinent is. Haar kindje stierf tijdens de bevalling.
Weg met de natte lendendoek
En daar zat Asmaou dan. Volledig getraumatiseerd en ongeschoold. Verlaten door een echtgenoot, die weigert om bij een incontinente vrouw te blijven. En uitgescholden door de dorpelingen voor ‘de vrouw met een natte lendendoek’. “Ik bleef de hele dag binnen zitten”, vertelt Asmaou. “Helemaal alleen en zonder iets te doen. Totdat ik op een dag iemand ontmoette van een organisatie die vrouwen met een fistel helpen.”
Minder eenzaam
Plan en partnerorganisatie Dimol bieden vrouwen met een fistel een verblijfplaats, psychologische ondersteuning, opleidingen en financiële steun voor chirurgie. “Ik woonde zes maanden in een opvangcentrum”, legt Asmaou uit. “Daar leerde ik andere meisjes kennen die hetzelfde hadden meegemaakt. Daardoor voelde ik me minder eenzaam. De mensen in het centrum zorgden dat ik leerde naaien en we kregen veel informatie over gezondheidszorg. Na een paar maanden kwam de grote dag: ik werd geopereerd. Ik leefde weer helemaal op!”
Van hoopje ellende naar leidersfiguur
Na haar verblijf in het opvangcentrum keerde Asmaou terug naar haar dorp. Met opgeheven hoofd en klaar om de blikken te trotseren van alle mensen die haar hadden uitgescholden. “Ik schaamde me niet meer. Ik heb het zwaar gehad in mijn leven, maar ik ben er sterker uitgekomen. De mensen in het dorp waren natuurlijk verbaasd om me weer te zien. Ik leer hen op mijn manier een lesje: precies op deze plek geef ik naailes en een heleboel goede raad aan andere meisjes. Ze luisteren goed naar me en daar ben ik best trots op.”
Met financiële steun van Plan kon Dimol al tweehonderd meisjes zoals Asmaou steun en medische zorgen bieden. De meiden kregen een opleiding en bij het verlaten van het opvangcentrum een bedrag van 77.500 FCFA (ongeveer 120 euro). Daarmee kunnen ze bij thuiskomst hun leven weer opbouwen.
