Op dit moment gaan maar liefst 262 miljoen kinderen, jongeren en adolescenten niet naar school.

Elk kind heeft recht op onderwijs. Dat is door de Verenigde Naties vastgelegd in het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind. Onderwijs, dat een krachtig middel is tegen armoede, zorgt ervoor dat kinderen meer kansen krijgen. Toch hebben miljoenen kinderen moeite om naar school te gaan of om op school te blijven, vanwege verschillende redenen.

Dit zijn de 7 belangrijkste redenen waarom miljoenen kinderen niet naar school gaan.

1. Armoede

Armoede is één van de oorzaken waardoor miljoenen kinderen geen onderwijs volgen. Het beïnvloedt de toegang tot onderwijs.

Arme community’s hebben meestal niet de goede infrastructuur om een schoolsysteem te ondersteunen. In de scholen die er staan zijn de klassen overvol en andere zaken zoals boeken, benodigdheden, uniformen en vervoer zijn extra kosten die kinderen ervan weerhouden om te leren of zelfs naar school te gaan.

Arme gezinnen hebben vaak niet genoeg geld om hun kinderen te eten te geven, met als gevolg dat hun vermogen om zich te concentreren en informatie op te nemen verslechtert. Daarnaast zien sommige ouders de waarde van onderwijs op lange termijn niet in. In plaats daarvan moedigen ze hun zonen aan om te werken en meisjes om vroeg te trouwen. Dit helpt de financiële stress te verminderen.

2. Uitbuiting

Elk kind heeft recht op bescherming tegen geweld, uitbuiting en misbruik. Miljoenen kinderen zijn echter kwetsbaar voor uitbuiting, in de vorm van kinderhandel, kinderarbeid en kindhuwelijken. Deze schendingen van de rechten van het kind beroven kinderen van hun veiligheid en vrijheid.

Volgens de Verenigde Naties zijn er belangrijke aanwijzingen dat geweld, uitbuiting en misbruik de lichamelijke en geestelijke gezondheid van kinderen op korte en lange termijn aantasten, waardoor ze minder goed in staat zijn om te leren en te socialiseren. Het kan de overgang naar volwassenheid beïnvloeden, met alle negatieve gevolgen van dien voor het latere leven van een kind.

3. Genderongelijkheid

Volgens de Verenigde Naties gaan meisjes minder vaak naar school dan jongens. Veel barrières verhinderen meisjes om onderwijs te volgen, zoals tienerzwangerschappen, slechte gezondheid, geweld, intimidatie en kindhuwelijken.

In veel community’s worden jongens beschouwd als “waardevoller” en belangrijker om in te investeren. Dit komt door het idee dat meisjes uiteindelijk zullen worden uitgehuwelijkt. Investeren in de opleiding van een meisje levert daarom weinig op is de redenering, omdat een meisje dat thuis blijft en leert hoe ze voor een gezin moet zorgen van meer waarde zou zijn voor haar toekomstige echtgenoot.

4. Sanitaire voorzieningen

Schoon water is iets wat veel van ons als vanzelfsprekend beschouwen, maar wist je dat er elke dag 1.300 kinderen overlijden aan de gevolgen van vuil drinkwater met diarree als meest voorkomende doodsoorzaak bij kinderen onder de vijf jaar? Elk jaar missen 443 miljoen kinderen door ziekten als gevolg van onveilig drinkwater.

Voor meisjes is het gebrek aan toegang tot veilige toiletten een extra belemmering voor onderwijs. Als toiletten te open of openbaar zijn, kan het voor meisjes gênant en ongemakkelijk zijn om ze te gebruiken, vooral als ze ongesteld zijn. Als gevolg hiervan slaan veel meisjes school over als ze ongesteld zijn of gaan ze soms helemaal niet meer naar school.

Volgens UNICEF zal het aantal inschrijvingen van meisjes met meer dan 15 procent stijgen als ze op school worden voorzien van schoon water en een wc-installatie.

5. Handicap

90 procent van de kinderen met een handicap uit ontwikkelingslanden gaat niet naar school.

Onderwijs is een van de meeste effectieve manieren om de cyclus van discriminatie en armoede te doorbreken, waarmee kinderen met een handicap vaak te maken hebben. Kinderen met een handicap hebben minder kans om naar school te gaan en als ze wel gaan krijgen ze vaak te maken met stigmatisering, gebrek aan begrip voor hun behoeften, gebrek aan geschikte lerarenopleidingen, een ontoegankelijke schoolomgeving en een algemeen gebrek aan de juiste middelen.

6. Conflicten

In de meeste arme landen waar oorlog heerst is de schoolinfrastructuur vernietigd, waardoor miljoenen kinderen weinig tot geen toegang hebben tot onderwijs.

Eén op de vier schoolgaande kinderen in de wereld – meer dan 500 miljoen – leeft in landen die getroffen zijn door een humanitaire crisis zoals conflicten, natuurrampen en het uitbreken van ziekten. Rampen hebben een grote invloed op het onderwijs, doordat scholen vaak vernietigd of beschadigd worden, en doordat docenten of studenten overlijden of ontheemd raken.

Volgens een rapport van de UNESCO zijn er na een oorlog nog aanzienlijk veel negatieve gevolgen te merken, waaronder een daling van het aantal gemiddelde jaren dat een kind naar school gaat. Bovendien geeft het rapport aan dat kinderen over het algemeen hun opleiding niet oppakken nadat een conflict heeft plaatsgevonden.

7. Natuurrampen

Van tsunami’s tot aardbevingen en orkanen, jaarlijks stoppen er miljoenen kinderen met school omdat natuurrampen de lokale infrastructuur verwoesten en scholen en community’s onder het puin liggen.

Volgens Education Cannot Wait, een goed doel dat zich inzet voor onderwijs in noodgevallen, is onderwijs over het algemeen het eerste wat onderbroken wordt en het laatste wat in tijden van crisis wordt hervat. Overheden richten zich in tijden van crisis eerder op de basisbehoeften – voedsel, water, onderdak en bescherming. Slechts twee procent van de humanitaire middelen wordt aan onderwijs besteed.