Meisjesbesnijdenis: weet jij de fabels van de feiten te onderscheiden?

Wereldwijd lopen iedere dag ruim 8.000 meisjes het risico om slachtoffer te worden van meisjesbesnijdenis, ook wel Female Genital Mutilation (FGM) genoemd. Zo’n 200 miljoen vrouwen zijn al besneden (WHO, 2020). Dit ritueel heeft levenslange lichamelijke en emotionele gevolgen en is in sommige gevallen zelfs dodelijk.

Hoewel het veel meisjes overkomt, wordt er niet of nauwelijks over gesproken omdat er een groot taboe rust op het onderwerp. Weet jij welke stellingen een feit zijn en welke een fabel?

Meisjesbesnijdenis is ontstaan vanuit het geloof

FABEL Het besnijden van meisjes is een culturele traditie en wordt in geen enkele religie voorgeschreven. Toch is dat wel wat veel mensen denken, waaronder veel (groot)ouders en dorpshoofden. Bovendien wordt religie soms door religieuze leiders gebruikt als argument om de traditie te behouden.
Bron: WHO, 2020
Lees ook: Imam Nega overtuigt mannen en vrouwen te stoppen met besnijdenis

Alleen in Afrika worden meisjes besneden

FABEL De meeste landen waar meisjesbesnijdenis veel voorkomt liggen in Afrika. Maar het gebeurt helaas ook in Azië, het Midden-Oosten en Latijns-Amerika.

Er is meer dan wetgeving nodig om meisjesbesnijdenis tegen te gaan

FEIT De meeste landen waar meisjesbesnijdenis wordt toegepast, hebben wetten tegen deze traditie. Slechts in enkele landen, zoals in Mali, is het niet strafbaar (Equality Now, 2019). Meisjesbesnijdenis bij wet verbieden is al een belangrijke stap, maar de wetten moeten ook worden nageleefd. Plan International pakt het probleem op verschillende niveaus aan: door te lobbyen bij (lokale) overheden, maar ook door voorlichting te geven aan de meisjes, hun (groot)ouders en andere invloedrijke personen.

Mannen bepalen of hun dochter wordt besneden

FABEL Veel mensen denken, ten onrechte, dat dit gebruik vooral door mannen in stand wordt gehouden. Maar het zijn vaak vrouwen die bepalen dat meisjes worden besneden. Zij willen dat hun (klein)dochter eruitziet als een (huwbare) vrouw. In Mali zijn het bijvoorbeeld de oma’s die het besluit nemen om een meisje te laten besnijden, soms zelfs tegen de wens van de ouders in.
Lees ook: “Toen een meisje overleed, besloten de grootmoeders te stoppen met meisjesbesnijdenis”

Meisjes moeten gewoon nee zeggen

FABEL Meisjes worden meestal besneden als ze tussen de 0 en 15 jaar zijn. Er wordt zelfs elke tien seconden een meisje besneden. In meer dan de helft van de landen waar meisjesbesnijdenis vaak voorkomt, zijn de meeste meisjes al vóór hun vijfde besneden, zoals in Nigeria, Mali of Eritrea. De jonge meisjes weten niet wat hen te wachten staat wanneer ze naar de besnijdster worden gebracht. Ze kunnen dus ook geen nee zeggen tegen de ingreep.
Bron: WHO, 2020; UNFPA, 2020

Als we niks doen, neemt het aantal meisjesbesnijdenissen alleen maar toe

FEIT In veel landen wordt het probleem aangepakt en is het aantal besnijdenissen gedaald. In Nigeria, Liberia, Centraal-Afrikaanse Republiek en Benin zelfs met 50 procent vergeleken met de vorige generatie. In Tanzania hebben meisjes drie keer minder kans slachtoffer te worden van meisjesbesnijdenis dan hun moeders. Wereldwijd wordt een op de drie meisjes vandaag besneden, vergeleken met een op de twee 30 jaar geleden. Mooie cijfers, maar omdat er wereldwijd steeds meer kinderen worden geboren, zal het totale aantal besneden meisjes toch nog toenemen. Als we niks doen zullen tegen 2030 nog 68 miljoen meisjes dit schadelijke ritueel moeten ondergaan.
Bron: WHO, 2020; UNFPA, 2018
Lees ook: Aangrijpende verhalen over meisjesbesnijdenis in Mali

Zo strijdt Plan tegen meisjesbesnijdenis

Met projecten in onder andere Mali, Egypte, Ethiopië, Sudan en Kenia strijdt Plan al jaren tegen meisjesbesnijdenis. We geven voorlichting over de gezondheidsrisico’s en de rechten van meisjes op het gebied van seksuele gezondheid en zelfbeschikking.

Ook worden fabels en taboes de wereld uit geholpen tijdens voorlichtingsbijeenkomsten. Er wordt speciale aandacht gegeven aan grootmoeders, omdat zij vaak degenen zijn die besluiten om hun kleindochters volgens de traditie te laten besnijden. Plan werkt samen met besnijdsters, lokale chiefs, dorpsoudsten, religieuze leiders en andere rolmodellen om blijvende gedragsverandering te stimuleren.

Ten slotte lobbyt Plan bij nationale en regionale overheden en bij parlementariërs om meisjesbesnijdenis strafbaar te stellen.
Lees meer over hoe Plan strijdt tegen meisjesbesnijdenis