Meiden zorgen voor goede hygiëne

Een dorpsbewoner is stomverbaasd als hij een groepje jonge meiden zijn erf op ziet lopen en hen hoort roepen naar de bewoner. Twijfelend loopt hij naar ze toe, terwijl hij de lendendoek stevig om zijn middel windt. Krishna (15), een van de meiden in de groep, heeft een vragenlijst en een pen in haar handen: “Dag meneer”, zegt ze, “wij komen de hygiëne van uw huis controleren.”

Bangladesh is een van de armste landen van de wereld. Veel mensen moeten het stellen zonder waterleiding, veilig drinkwater in de buurt en een schone wc. Ze halen hun water uit vaak vervuilde waterbronnen, zoals een meertje of een rivier. En naar de ‘wc gaan’ doen ze buiten, in het open veld. De kans op ziektes is hierdoor groot; veel jonge kinderen sterven aan diarree of andere ziektes die zijn veroorzaakt door vervuild water en slechte hygiëne. En veel kinderen – vooral meisjes – kunnen niet naar school omdat ze vaak uren bezig zijn met water halen.

Checklist

Om deze problemen op te lossen, werkt Plan in Bangladesh aan de verbetering van de toegang tot veilig drinkwater en de sanitaire voorzieningen. In veel Bengalese dorpen worden drinkwatersystemen aangelegd en simpele wc’s (latrines) gebouwd.
Bovendien leren de dorpelingen over het belang van goede hygiëne en hoe ze zichzelf en hun omgeving schoon kunnen houden, onder andere via jongerengroepen, die van Plan een training hebben gekregen. Krishna zit in zo’n groep.

De meiden gaan, verdeeld in twee groepen, een dag in de week langs de huizen van hun dorp. Met een checklist controleren ze bij elk huis of er een latrine aanwezig is en of deze goed wordt schoongehouden. Krisha: ‘’We kijken ook of het in en rond het huis schoon is en we vragen naar de persoonlijke hygiëne van de mensen. Of ze zichzelf regelmatig wassen en of ze hun handen wassen als ze naar de wc zijn geweest. Vaak weten ze helemaal niet dat je erg ziek kunt worden als je dat niet doet.’’

Een latrine en een waterpomp

Aan het eind van de dag bespreken de meiden de uitkomsten van hun controleronde en maken hier een overzicht van. Daarna maken ze een plan van aanpak dat – net als de plannen van de jongerengroepen in andere dorpen – naar de chief gaat. Op basis van al deze plannen van aanpak bedenken de chief en de mensen van Plan een structurele oplossing voor de hele regio. Zo krijgt uiteindelijk iedereen een latrine en een waterpomp.