Kindbruiden in Bangladesh
Bijna elke drie seconden wordt ergens in de wereld een meisje gedwongen te trouwen als ze nog kind is. Bangladesh behoort tot de landen met het hoogste aantal kindhuwelijken ter wereld. Meer dan de helft van de meisjes daar trouwt voor haar 18e verjaardag. Bijna 1 op de 5 meisjes trouwt zelfs al voor haar 15e.
Oorzaken kindhuwelijken
Er zijn diverse oorzaken voor het hoge aantal kindhuwelijken in Bangladesh. Armoede is – naast traditie en gebrek aan onderwijs – een van de belangrijkste redenen waarom er in Bangladesh zoveel meisjes trouwen als ze nog kind zijn. Bangladesh is een arm land: 43 procent van de mensen daar leeft onder de armoedegrens. Ook de ouders van Robika (15) zagen geen andere optie dan haar dochter te beloven aan een andere familie. “Ik kom uit een gezin van zes. We zijn erg arm. Vorig jaar werd ik uitgehuwelijkt omdat mijn ouders geen geld hadden om me te onderhouden. Ik was toen 14 jaar. Mijn aanstaande was 22 jaar.” Robika trouwde, maar wilde wel naar school blijven gaan. “Maar mijn man weigerde. Hij wilde dat ik voor het huishouden zorgde. Ik ben weggelopen en woon weer bij mijn ouders. De mensen in het dorp reageren slecht op mij. Ze vinden het mijn schuld dat het huwelijk is mislukt.”
Lees ook: 5 belangrijke oorzaken waarom kindhuwelijken nog steeds bestaan
Wat doet Plan tegen kindhuwelijken?
Meisjes, jongens, ouders, dorpshoofden en leraren krijgen voorlichting over de gevaren van kindhuwelijken en het respecteren van de rechten van meisjes. Meisjes en jongens worden opgeleid tot wedding buster. Ook helpt Plan meisjes op school te blijven en zorgt dat hun families een inkomen hebben. Zo kunnen zij de opleiding van hun dochters betalen. Daarnaast lobbyt Plan voor betere wetgeving en de handhaving ervan. Ten slotte biedt Plan via een lokale partner een veilige plek voor slachtoffers van kindhuwelijken en mishandeling. In een opvanghuis worden de meisjes beschermd en ze krijgen een beroepsopleiding.
Een veilig thuis
Mayabi (18) is een van de meisjes die in het opvanghuis is gaan wonen. Ze vluchtte op haar dertiende uit een gewelddadig en gedwongen huwelijk, terug naar haar ouders. Een jaar later dwongen haar ouders haar opnieuw om te trouwen. “Ik schrok. Dit wilde ik niet nog een keer meemaken! Op een dag liep ik langs een Plan-bijeenkomst over beroepsopleidingen voor slachtoffers van kindhuwelijken en seksueel misbruik. Dat was mij allemaal overkomen. Dat ging over mij! Ik schreef me in en verhuisde naar het opvanghuis.”
De mensen in het dorp reageren slecht op mij. Ze vinden het mijn schuld dat het huwelijk is mislukt.
Uitgescholden
Ook Lovely (18) woont in het opvanghuis. “Ik was 16 toen ik trouwde. Mijn man gaf al het geld van de bruidsschat uit aan drank en gokken. Hij en zijn moeder waren erg gewelddadig en mishandelden me op gruwelijke wijze. Hij verkrachtte me.” Lovely vluchtte terug naar haar ouders maar daar werd ze alleen maar uitgescholden. “De mensen in het dorp accepteerden mij niet meer. Ze zeiden dat het mijn schuld was dat het huwelijk was mislukt. Via het dorpshoofd hoorde ik over het opvanghuis. Hier ben ik veilig. Ik zit hier met vijftien meisjes die allemaal slachtoffer zijn van een kindhuwelijk en mishandeling.”
Een vak leren
Het opvanghuis is meer dan alleen een veilig thuis voor de meisjes. Mayabi: “In zes maanden tijd leerde ik naaien, borduren en handwerken. Ook kreeg ik trainingen over meisjesrechten en hoe ik voor mezelf op kan komen. Na die trainingen kreeg ik een naaimachine, stoffen en wat geld. Daarmee ben ik mijn eigen bedrijf gestart.” Ook Sharita (19) heeft haar eigen naaiatelier opgezet. En met succes. “Met de kleren die ik maak en verkoop, onderhoud ik mijn ouders en zusje.”
Lees ook: Mayabi werd uitgehuwelijkt, verkracht en geslagen
Terug naar huis
Mayabi besloot na het afronden van haar trainingen om terug te gaan naar haar ouders. “Ik leerde mijn moeder ook naaien. Zo zag ze dat ik echt iets had geleerd en iets waard was. Langzaamaan begonnen mijn ouders me meer te respecteren en zagen ze in dat ze een fout hadden gemaakt om me zo vroeg te laten trouwen.”
Met het geld dat Mayabi verdiende kocht ze nieuwe naaimachines. “Hiermee leer ik andere meisjes om ook kleding te maken. Inmiddels ben ik ook assistent-trainer in het opvanghuis.” Trouwen wil Mayabi nooit meer! “Wel wil ik een nog groter bedrijf opbouwen en nog onafhankelijker worden. Zo laat ik aan mijn ouders en de mensen in het dorp zien dat meisjes alles kunnen.”
Samen stoppen we kindhuwelijken
Door MEISJE te sms’en naar 4333 help jij mee in de strijd tegen kindhuwelijken.
Je doneert per sms eenmalig € 3. Met de opbrengsten van de campagne steunt Plan meisjes o.a. door het geven van voorlichting, het trainen van wedding busters en toegang tot onderwijs.
